"Hayat" diyoruz, yasamaya devam ediyoruz.
Onca kırıklık, onca acı, onca hüzün yaralarımıza üfleye üfleye "bir sey yok" diyoruz;
en cok kendimizi kandırıyoruz cok sey var aslında, üflemeyi bırakıp konusmaya baslarsam bir daha asla susmayabilirim; öyle cokki kan kaybım kanayam yaram, o kadar büyükki kendime olan yalanım "hayat" diyorum, ...susuyorum; nefesim lazım cünkü bana, kanayan yaralarımı üflüyorum..