Hadi bu seferki okadarda matematik olmasın bıraz daha mantık işi yapalım
Soru4:
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan ve arkasında güneş doğmayan büyük kapının ardındaki sonsuz kışın hüküm sürdüğü buzlar ülkesinde, diğerlerinden farksız bir gün daha yaşanıyordu.
Komşu ülkenin gezintiye çıkmış insanları, tüm soğukluğuna rağmen cazibesine dayanamayıp kapıya yaklaştıklarında, tanımı imkansız bir ürperti hissediyor, yine de içeriye girmekten kendilerini alamıyorlardı.
Birkaç adımda, kendi sıcak, güvenli ülkeleriyle, sonsuz kışın hüküm sürdüğü buzlar ülkesini birleştiren, ince uzun sonu zorlu yolculuklara giden köprülere ulaşıyorlardı. Tabi bu gidenlerin geri gelmeyeceği anlamını taşımıyordu.
Her 3 kişiden bir çok üşüdüğünden geri dönüyor, kalan 2 kişi ise kapıldıkları cazibe nedeniyle yollarına devam ediyorlardı.
Yollarına devam edenler bir yol kavşağına geliyorlardı.
Bunlardan her 3 kişiden biri doğruca buzdan saraya her iki kişiden biri kemancı bahçeye gidiyor. Ve her 6 kişiden biri geri dönüyordu.
Kemancı bahçeye giden her 3 kişiden ikisi bar çıkışında buzdan saraya gidiyor, sarayın kapısına gelen her 4 kişiden biri çok korktuğundan büyük kapıya geri dönüyordu.
Diğer günlerde olduğu gibi bugünde 15 kişi buzdan saraya giriyor. Ve zalim erkin baba tarafından buza dönüştürülüyorlardı.
Artık zaman önemini yitiriyor, gruba karşı bu son bahçede keyiflerince ne aşk içinde ne de şevk içinde harap olmalarına gerek kalmıyordu.
Evet ! Sosuz kışın hüküm sürdüğü buzlar ülkesinde zamanlı zamansız yaşanan bu kaçınılmaz sona giden kapıda her gün kaç kişinin geçtiğini hesaplayabilir misin?