herey çok güzel olacak
kardeş, ben de epilepsi hastasıydım.. seni benden daha iyi kimse anlayamaz. bu lanet hastalığa maruz olan insanlar ölümden beter olduklarını düşünürler. ben de sürekli öleceğimi sanırdım. ama zamanla kendime öyle bir güç verdim ki, son zamanlarda nöbet geçirdiğimde hep gülümsüyordum. çünkü günden güne şiddeti daha da azalıyordu. önce doktorumun söyleiklerini harfiyen uyguladım, sonra da "ben bu hastalığı yenip normal bir insan olarak yaşamaya devam edeceğim" dedim. ve bunu yaptım.
şimdi 9 yıldır yıl geçiyor ama hatırlamıyorum bile...sisli bir hayal gibi... o zamanar tüm hayatımı karartan bir şeyi şimdi asla hatırlamıyorum. bnce kendini toparla ve mücadeleye başla.. kazanan sen olacaksın, görürsün. bu ruh halini kabullenirsen nasıl çıkacaksın içinden?
kaldı ki bu hastalık ölümcül bir hastalık değil. moralini topla ve şimdiden iyileştiğini düşün..."ben iyiyim" sözünü dilinden sakın düşürme.. herşey yoluna girecek.