YeTim KaLıR Aşk

[ask-perisi]

Satır arası sevdalarda yorgun yüreğim,
Cümlelerim üşür, yüreğim titrer bakışlarında,
Yazılmamış şiirlerimin arasında sıkışmış
Vurulur sırtından masum sevda.
Acı verir mısralar
Yetim kalır aşk.


Kırılgan sessizliğin notasında şarkılar,
Hüzün makamında yağar geceye.
Sensizlik bestelenirken suskunluğumda,
Sarılırım sen kokan anılarıma.
Acı verir şarkılar,
Yetim kalır aşk.


Sendeydi mutluluk, yaşamak sende,
Sesinde huzur, tebessüm sende,
Baharım, yazım, sıcacık sevgi sende,
“Seni seviyorum” derken, anlam sende,
Artık viraneyim olmadığın yerde.
Acı verir sensizlik,
Yetim kalır aşk.


Oysa tutunmuştum yüreğinden hayata,
Kopmaz koparamaz sanmıştım zaman,
Bir “hoşça kal “ kadarmış sevda,
Şimdi yalnızlığım yoldaş ruhuma.
Acı verir hayat,
Yetim kalır aşk.


Aşk dediğin ölene kadarmış,
Yaşanamasa da yürekte güzelmiş,
Aşk dediğin acı verenmiş,
İnan yüreğim kanasa da aşk sende güzelmiş.
Acı verir aşk,
Yetim kalır aşk


Alıntıdır---​

 

[karizma_5]

emeğine sağlık
şiir çok güzel

bu arada ilk teşekkürün benden

paylaşımlarının devamını beklerim
saygılarımla

 

[KaRma]

GüzeL $iirmi$ Aramıza hoşgeLdin a$k Perisi..

 

[CHI€F]

güzel giris :goz: şiir içinde yüreğine sağlık

 

[ask-perisi]

VAZGEÇTİM

Vazgeçtim bu dünyadan tek ölüm paklar beni,
Değmez bu yangın yeri, avuç açmaya değmez.
Değil mi ki, çiğnenmiş inancın en seçkini,
Değil mi ki, yoksullar mutluluktan habersiz,
Değil mi ki, ayaklar altında insan onuru,
O kızoğlan kız erdem, dağlara kaldırılmış,
Ezilmiş, horgörülmüş el emeği, göz nuru,
Ödlekler geçmiş başa, derken mertlik bozulmuş,
Değil mi ki, korkudan dili bağlı sanatın,
Değil mi ki, çılgınlık sahip çıkmış düzene,
Doğruya doğru derken eğriye çıkmış adın,
Değil mi ki, kötüler kadı olmuş Yemen' e
Vazgeçtim bu dünyadan, dünyamdan geçtim ama,
Seni yalnız komak var ya, o koyuyor adama.

 

[ask-perisi]

Çığ düştü yüreğimin derinlerine...
Kapadı tüm yolları
Duygularıma...
Ulaşılmaz kıldı sıcacık mutluluğumu!
Sevgimin patlayacağını sandığım volkanında
Üşüdü yüreğim....
Buzul duygulara yenik düştü
Kristalleşti ve sonra kırıldılar inceden.
En hafif kalp depremimde Yangın yeri sanki, öfkemin alevlerle yükselen hüznü…
Çığ düştü
Yüreğimin derinlerine...
Nefes alamaz oldu sevgi hücrelerim,
Boğuluyor sanıyorum,
Titriyorum,
Sararmış yaprak misali
Erkenden düşüyor
gözyaşlarım.
Nafile süzüntülerde
ince,
buzul nehir oluyorlar birden,
Donuyorum....
Seni;
o çığ ile örtülü sevgi tapınağıma gömerken
Kendimi de
kurban ediyorum.
Ne seni
Ne sevgini
Ne özlemini
Ne de yüzünü hatırlayamıyorum.
Hani özlesen beni ya da sevsen
Hislerim coşar, hatırlardı elbet diye düşünürken
Çığ düştü yüreğimin derinliklerine... ve üşüdü yüreğim...​

SENi SEVMEK

Seni sevmek,
Dünyadaki en güzel manzarayı izlemek.
Seni sevmek,
O manzarayı bir resim haline dönüştürebilmek.
Seni sevmek,
Her yeri rengarenk çiçeklerle donatmak.
Seni sevmek,
O çiçeklerde seni görebilmek.
Seni sevmek,
Bir türkü söylemek.
Seni sevmek,
O türküde seni yaşayabilmek.
Seni sevmek,
En güzel duyguları sana beslemek.
Seni sevmek,
Seni görmeden o duyguları yaşayabilmek.
Seni sevmek,
Bir dilek tutmak.
Seni sevmek,
O dilek için mücadele edebilmek.
Seni sevmek,
Mutlu bir rüyayla uyanmak.
Seni sevmek,
O rüyada yanında olmak.
Seni sevmek,
Sınırsızı istemek.
Seni sevmek,
İmkansızı başarmak.

Gül Ulupınar

Önce...
Bir hayli zaman önce...
Heyecandan,sevinçten ölecekmişim gibi,her an seni görecekmişim gibi yaşamaya başladım hayatı.
Böyle değildim senden önce
Tam herşey bitti derken tanıdım...sevdim seni!
Seni göreceğim zamanlar tarifsiz bir mutluluk,belki saçma ama engel olunamayan bir tebessüm dudaklarımda...
Aşk işte böyle yapar insanı derler...böyle bir duygudur aşk,böyle bir tutku...

Sonra...
Aniden durdu zaman,senden sonra...
Yok oldu tüm heyecanlarım,sevinçlerim
Dört yanım kapı-duvar,dört yanım sessizlik,dört yanım sensizlik...
Çarpıp kapıları,indirmeli tüm camları
Kırık-dökük,virane kalmalı heryer...
Bu şehirden gitmeliydim,ertelemeliydim hayatı
Kaçayım her sokaktan,her anından...dedim
Yapamadım...Bu şehri sana bırakamadım...

Şimdi ise...
Ölü toprağını silkmeye çalışıyorum üstümden...
Topladım tüm cam kırıklarını,tüm can kırıklarımı!
Bu şehri sevmeye başladım yeniden
Herşey zamanla değişiyormuş,yokoluyormuş...Yalan
Değişmez,yokolmaz hiçbirşey

Unutulmaz,sadece eskir...o kadar
Acıyı hafiflettim,sensiz hayatımı benimsedim...o kadar

Varlığın-yokluğun arası o düşten kurtarıyorum kendimi artık...
Dönsende kıymeti yok gözümde artık...

Söylesene;
Ben seni unutuyo muyum ne?​