Anladım sonu yok yalnızlığın
Her gün çoğalacak
Her zaman böylemiydi bilmiyorum
Sanki dokunulmazdı çocukken ağlamak
Alışır her insan alışır zamanla
Kırılıp incinmeye
Çünkü olağan yıkılıp yıkılıp
Yeniden ayağa kalkmak
Yalnızlığım yollarıma pusu kurmuş beklemekte
Acılar gözlerini dikmiş üstüme nöbette
Bekliyorum bekliyorum hadi gelin üstüme korkmuyorum
Bulutlar yüklü ha yağdı ha yağacak üstümüze
Hasret
Yokluğunla ben başbaşayım
Nihayet ..
Sertab Erener
