-------- -------- --------
Tek Sen
Hayallere susamış yüreğin ateşi, bulutlara mavi kalmış, ’’ bir gün... ’’ deyip tutamamış yaprağını, dallarını sonra toprağını kırmış yüreğinden ; göz göze körken…
Hayata yükselen tebessümleri bıçaklara keskin, sevdası avuçlarda paramparça ... Tarifini yapamaz olmuş aynalarını kırmış kafiyelerinin miş' li geçmiş zamanlarda …
Bulutun maviyi dalganın denizi yutması mıdır nedir ; yoksa beyinleri boynu bükük imleçlerle hırtlaklamak mı?
Cümleleri taşırmak harflerden öteye; ufkun öte yüzüne, zaten orada öksüz yutkunduğumuz yüreğimiz ve o kadarda basit değil yüreğimizi kaybettiğimiz sahillere isim aşılamak ... Anladım ki basit olan her şey aslında bizden değildir...
Kalbim bulamasa dalga dalga olmuş mavisinin serabını o zaman o zaman susarım.. Sen kesersin tüm sözlerimi SEVDAM tek sen… Hayallerimi sen söküp alabilirsin saçlarından,avuçlarından gökyüzüne soluyup bırakabilirsin gözlerimi
TEK SEN…
03.05.2002
-------- -------- --------
Güneşten Önce
Seni Seviyorumla başlıyorum yüreğime güneşten önce…
Sabahları hayata gözlerini kırpıp dokunduğunda saçlarına, ellerine kendinde sevdiğini hatırlamak…
Besmele gibi yürekten seviyorum la başlamak rüyalara, gözyaşlarına ...
Seni Seviyorum la başlıyorum nefesime yağmurdan önce...
Nasıl anlatayım bilmem; hep yarım hep eksik...
Bir gün sende kalbini benim gibi kekelersin, ellerin titrer kaçamazsın da yüreğinden yalanlayamazsın da sadece seversin benim gibi, seversin ;
güneşten önce, besmele gibi yürekten...
20.03.2004
-------- -------- --------
Yürekler Paramparça
sevmek vardı
gözlerde ömür tüketmek…
ellerinin sıcaklığına katmak yüreğimi
gökyüzündeki yıldızlardan kıskanmak vardı seni…
her yağmur yağışında aklıma düşen saçların
seni seviyorum demek vardı
yüreğimden söküp aldığım...
sabahları seninle buluşmak için
uykusuz gecelerim
heyecandan titreyen hayallerim
yaşamak için nedenlerim vardı...
sevmek tükenmek oldu
yürekler paramparça…
20.01.2003
-------- -------- --------
Kaybolan Çoğunluklar
Kendini anlatmaya çalışmıyordu, anlaşılmakta istemiyordu.
Kendince hayatı sürüklüyordu ve onu diline sürtüyordu. ''HAYAT ACIYMIŞ'' demesi çok uzun sürmedi.Anlatmak istediğinden herkezde de vardı zaten kenince soluk alıyordu, cam kırıklarına meydan okuyordu.
Paylaşacak kadar insandı, belki de o yüzden paylaşmadı.
Haklıda olmadı hiç bir zaman; tüm haklarını tüketmişti. Kendinden başka kaç hakkı vardı ki? Ama kalbi yalan kadar büyüktü; kendi yalanlarına inandığı yalanlar kadar... Orada kaybetmişti çocukluklunu da .. Gözleri de olmasa o artık yoktu. Oysa yokluğa kendini o kadar alıştırmıştı ki..
Benden önce var mıydım diye düşündü ....Benden sonra...Peki şimdi...Cevabın aynı olması düşünmesiydi..
anlamak istemiyordu
o yüzden hala YOK.....
15.04.2003
