Gєηco
Altın Üye
Huysuzca devinen yılların arasına sıkışıp kalmış küçük çocuklarız hepimiz.Saçlardaki kırmızı kurdeleler çoktan kayıp gitti lülelerden ya da kırık oyuncaklarımız çoktan boyladı çöp tenekesini.Ama çocuğuz işte.Doğarken sorulmadığı gibi ''Doğmak ister misin bu dünyaya ?''diye büyürkende elimizde değildiki büyümemek.Ağlamak büyüyünce zayıflık, ,mızıkçılık yapmak büyüyünce geçimsizlik,barışmak büyüyünce karaktersizlik oldu.Zamanla yürekler kabuk tuttu.Kabuk büyüdü.Tüm yüreği kapladı.Kabuğun altında küçük bir kız ya da erkek çocuğunun kalbi kaldı.Minicik bir kalp.Ama yıllarca aldığı yaralardan kabuk kabuk ,lime lime olmuş ,örselenmiş,canı acımış bir kalp...
Acılarla ,kötü tecrübelerle büyür kalp.İhanete uğrayınca öğrenir bir daha nasıl az yara alacağını .Dost bildiğinden kötü söz işitince öğrenir bir daha ki sefere hangi dostları içinde barındıracağını,sevdiği bir insanı toprağın koynuna koyduğu an çok daha acır .İşte o zaman insanın bir kat daha büyür yüreciği.Acıyla kavrulur,kafesinden çıkacak gibi gelir tutsak bir kuş gibi.Ama öleceği güne dek , o minik kuşu o kafeste tutmak zorunda olduğunu anlar.ve inadına atar kalp,inadına kanat çırpar,inadına yaşar.Kan bir baştan bir başa dolanır vücudu gene ona gelir.Vazgeçilmez bir sevgili gibi durur orda.
Ne mutlu;kalbindeki kabuğu pervasızca koparmayacak,canını acıtmayacak,yüreğini kanatmayacak dostlar bulabilene.
Ne mutlu o sertliğin altındaki ,-annesinin kuzusu- minik çocuk kalbinin farkına varabilene;
ne mutlu inadına ,sevgiyle yaşayabilene...............
Acılarla ,kötü tecrübelerle büyür kalp.İhanete uğrayınca öğrenir bir daha nasıl az yara alacağını .Dost bildiğinden kötü söz işitince öğrenir bir daha ki sefere hangi dostları içinde barındıracağını,sevdiği bir insanı toprağın koynuna koyduğu an çok daha acır .İşte o zaman insanın bir kat daha büyür yüreciği.Acıyla kavrulur,kafesinden çıkacak gibi gelir tutsak bir kuş gibi.Ama öleceği güne dek , o minik kuşu o kafeste tutmak zorunda olduğunu anlar.ve inadına atar kalp,inadına kanat çırpar,inadına yaşar.Kan bir baştan bir başa dolanır vücudu gene ona gelir.Vazgeçilmez bir sevgili gibi durur orda.
Ne mutlu;kalbindeki kabuğu pervasızca koparmayacak,canını acıtmayacak,yüreğini kanatmayacak dostlar bulabilene.
Ne mutlu o sertliğin altındaki ,-annesinin kuzusu- minik çocuk kalbinin farkına varabilene;
ne mutlu inadına ,sevgiyle yaşayabilene...............
