Romantizma
New member
***Sizlere bu sefer kendi yazılarımdan birisini değil de belki bilmeyeniniz warsa , Fatih Kısaparmak ' ın harika bi mektubunu (şarkısı) sunmak istiyorum .. Çünkü bu eser hayatımda çok büyük bir bölüme sahip..umarım benim gibi sizler de begenirsiniz..***
--------------------------------------------------------------------------------
Sana bu mektubu uzaklardan yazıyorum..Adresini çoktan unuttum.Bir şiirin şişesine kalbimi koyup sulara bırakıyorum..Ah benim eski türküm,ah benim hazin öyküm..Yanılışım , yenilişim..Ne yaptıysam seni mutlu edemedim.Oysa bi kemanım wardı bide sen ..Acımadın,ezdin beni..üzdün.Hiç anlamadın.Yavrusuna yanan bi anne gibi , içime gömdüm depremlerimi.Ceketimi alıp gittim.Derin derin iç çekişim bu yüzden.İnadına suskundum oysa inadına vurgun.Geç uslandım.Sen görmedin ama ,Altı mosmor gözlerimde ıslandın..En çok istavriti severdin.Sıkıp limonu maydonoza şaraba vururdun hani.Eski bir kasetti bizim şarkımız,alıp götürürdü seni salaş meyhanelerde,ve kumsallardaki ayak izlerinde kırılan hayallerim..ümitlerim,ve seni bekleyişlerim her yağmurlu akşamında.
Daha bi mutluyduk o günler herşeye rağmen, özgürdük, kitap alacak paramız olmasada,ucuz tütün içsekte.pahalıydı düşlerimiz..Ne kadar çok isterdim şimdi bu şarkımı duymanı.Kanayan bir gül misali,saçlarına taktıgın suskun çığlıklarıyla inleyen şu kemanı,ki her notası ödeşmenin ve hayatla yüzleşmenin katranı..
Hatırlarmısın,parasız kalmıştıkta bigün,kardeşinin kumbarasını boşaltıp konsere gitmiştik.İmzasını almıştık sevdiğimiz şarkıcının,birlikte fotoğraf çektirmiştik..Bir şişe gazozu,ve kaşarlı tostu bölüşmüştük...Azmı şiir yazdık ders kitaplarına,Otobüse biletsizmi binmedik,Komayamı girmedik tuttuğumuz takımın her maçında ,
Şimdi bi hastane akşamının yorgun penceresinde,maziye dalıp dalıp gitmelerimsin artık,Ne kemanım war yanımda , nede sen varsın ...
Mevsimlerden hüzün,aylardan pişmanlık ve karanlık..Senki bu mektubu saklayacaksın,öpüp öpüp koklayacaksın belki ve artık gelmeyeceğimi bile bile bekleyeceksin..Ah benim eski türküm ah benim hazin öyküm,yanlışım,yanılışım...
Seni hiç üzermiyim; ben bu mektubu defalarca yazmışım,defalarca yakmışım..
--------------------------------------------------------------------------------
Sana bu mektubu uzaklardan yazıyorum..Adresini çoktan unuttum.Bir şiirin şişesine kalbimi koyup sulara bırakıyorum..Ah benim eski türküm,ah benim hazin öyküm..Yanılışım , yenilişim..Ne yaptıysam seni mutlu edemedim.Oysa bi kemanım wardı bide sen ..Acımadın,ezdin beni..üzdün.Hiç anlamadın.Yavrusuna yanan bi anne gibi , içime gömdüm depremlerimi.Ceketimi alıp gittim.Derin derin iç çekişim bu yüzden.İnadına suskundum oysa inadına vurgun.Geç uslandım.Sen görmedin ama ,Altı mosmor gözlerimde ıslandın..En çok istavriti severdin.Sıkıp limonu maydonoza şaraba vururdun hani.Eski bir kasetti bizim şarkımız,alıp götürürdü seni salaş meyhanelerde,ve kumsallardaki ayak izlerinde kırılan hayallerim..ümitlerim,ve seni bekleyişlerim her yağmurlu akşamında.
Daha bi mutluyduk o günler herşeye rağmen, özgürdük, kitap alacak paramız olmasada,ucuz tütün içsekte.pahalıydı düşlerimiz..Ne kadar çok isterdim şimdi bu şarkımı duymanı.Kanayan bir gül misali,saçlarına taktıgın suskun çığlıklarıyla inleyen şu kemanı,ki her notası ödeşmenin ve hayatla yüzleşmenin katranı..
Hatırlarmısın,parasız kalmıştıkta bigün,kardeşinin kumbarasını boşaltıp konsere gitmiştik.İmzasını almıştık sevdiğimiz şarkıcının,birlikte fotoğraf çektirmiştik..Bir şişe gazozu,ve kaşarlı tostu bölüşmüştük...Azmı şiir yazdık ders kitaplarına,Otobüse biletsizmi binmedik,Komayamı girmedik tuttuğumuz takımın her maçında ,
Şimdi bi hastane akşamının yorgun penceresinde,maziye dalıp dalıp gitmelerimsin artık,Ne kemanım war yanımda , nede sen varsın ...
Mevsimlerden hüzün,aylardan pişmanlık ve karanlık..Senki bu mektubu saklayacaksın,öpüp öpüp koklayacaksın belki ve artık gelmeyeceğimi bile bile bekleyeceksin..Ah benim eski türküm ah benim hazin öyküm,yanlışım,yanılışım...
Seni hiç üzermiyim; ben bu mektubu defalarca yazmışım,defalarca yakmışım..
