Sensiz Şiir

[icemen]

Kimdim,neydim senden sonra bilmiyorum
Parça parça bölmüştüm sensizliğimi
En son parçamı bir martının ağzına attım
Gittiği her yere taşısın diye beni
Şimdi yeni yollardayım aşk
Bir kuştan bile daha küçük ve savunmasız
Ne çocuksu gülüşlerimiz var bu aşk’ta ne de dizimizdeki yaralarımız
Issız ,öksüz ve yarınsız..
Hangi kumsala bırakır beni kimbilir..
Ve hangi denizlere savurur beni rüzgar..

Oysa ben sana hep aşkımı anlatmak isterdim
Kağıttan yaptığımız kayıklara binmek mesela
Kirazlardan küpe yapıp birlikte gülümsemek doğaya
Papatyalardan taç yapardın sen saçlarıma
Dondurma bulaşırdı burnumuza
Ve sere serpe uzanırdık gökyüzünün altında umarsızca..
Oysa kış geldi hava buz..

Ebe ben oldum sen ise saklanan
Çabam boşuna artık gözlerine dokunamam
Öyle karanlık ki yolum okyanuslar kadar sonsuz
Unutmayı bile unutmuş dudaklarım
Oysa ben sen’li dilekler tutacaktım.
sana gelecektim kaybolmadan önce
Seni seviyorum diye haykıracaktım..
Ve kumdan kaleler yapacaktık
Kadınım dediğin yüreğin kadar sağlam
Oysa ki kadınlığımı rüzgar aldı
Yüreğimi sen..

Ve şimdi ben rüzgarsız tuzsuz sadece deli, dalgalı..
Sana giden tüm yollar kapalı
Deniz martısız,martı denizsiz kaldı
Nankör martı giderken tüm sarkılarımı çaldı..
Son durak!
Yine Sen..
Ve yağmur öncesi sensizlik gözlerimden düşen..
​

She

 

[otlupeynir]

Son durak!
Yine Sen..
Ve yağmur öncesi sensizlik gözlerimden düşen..


belli ki son durakta inecek var..

kalemine yüreğine sağlık prenses..

mami senin de ellerine sağlık..