Ben seni dünyanın ilk günü gibi…
Hayatımın son günü gibi…
seviyorum…
Uçurumlardan düşer gibi…
Zamanın en geniş anında değil…
En bulunmaz,en dar zaman da gibi
seviyorum…
Bir şeye ulaştığın an gibi değil…
Bir şeylerin senden kaçtığı,ulaşılmaz olduğu anında gibi
seviyorum…
Çöllerde kalmış mecnun gibi…
Mecnun’un yüreğine hapsolmuş Leyla gibi
seviyorum…
Gecelerin en koyu anı gibi…
Güneşin en yakıcı olduğu zamanı gibi
seviyorum…
Boğazımda kocaman bir düğüm var gibi…
Sensiz nefes alamıyor gibi…
Dizlerimde derman kalmamış…
Tonlarca yük altında sana koşar gibi
seviyorum…
Karşında durup sevgimi haykıracak gibi değil…
Susup,gözlerine bakarak…
Gözlerimle sevgimi söyleyecek gibi
seviyorum…
Yalandan binlerce kez seviyorum der gibi değil…
Sevmediğimde doğruyu bir kerede diyecek gibi
seviyorum…
Seni dünlerde,seni bugünlerde,seni yarınlarda gibi değil…
Anı yaşar gibi
seviyorum…
Kızıl denizlerde yelkenli ile rüzgarda gider gibi
seviyorum…
Dağların ulaşılan etekleri gibi değil…
En zirvesine tırmanacak gibi
seviyorum…
Yüzünde gülüşünü gördüğüm an gibi değil…
Gözlerinden akacak bir damla yaşı yere düşürmeyecek gibi
seviyorum…
Uzaklığında unutacak gibi değil…
Gölge gibi her an yanımda unutulmayacak gibi
seviyorum…
Özlemeyi seninle sever gibi
seviyorum…
Kavuşacağımı düşünerek gibi değil…
Hiç kavuşulmaz ve hiç kavuşmayacağım gibi
seviyorum…
Sevdiğini duymak için değil…
Sevgimin karşılığı o’ndan gelecek gibi
seviyorum…
Bu aşkın sonu yok gibi değil…
Daha hiç başlamamış gibi
seviyorum…
Ve senden”sevmiyorum”kelimesini duyduğumda vazgeçecek gibi değil…
Sonsuza kadar seni sevecek gibi
seviyorum…
Ve ben seni bugün doğmuş gibi…
Yarın ölecekmiş gibi
seviyorum…
Seni seviyorum… Seni çok seviyorum…
teşekkürler...