aSLihaN
New member
Senden kalan son yalanı da az önce sildim... artık benimle yalnız gerçekliğin kaldı. Bana öyle bir yürek bıraktın ki sevgisinin ağırlığı altında unutamam. ...ve öyle bir yürek götürdün ki yanında; bedenimin en ince sinir ucu ona bağlı ve zaman çengeli seni imkansıza,uzağa çektikçe kopmuyor; bende takılı kalan uç içimi daha bi deşiyor...
Sana öyle aşığım ki,dostlarımın rüyalarında,teyzelerimin korkularında ve temiz bir niyetin baktığı falımdasın...hemde melek yüzün ilmek ilmek çizili kahve telvelerine! İçimdeki sevgin ne kadar çoksa, imkansızlığında o ölçüde.Bu gece son kur'amı çektim ; Allah yollarımızın ayrılmasını diliyor.Şüphesiz en doğruyu bilendir!
Senden kalan son yalanı da az önce sildim... ben senin bedenine değil yüreğine tutukluydum.Resimlerini silsem yırtsamda hiçbişeyin farkettiği yok emin ol. bu duymadığın seslerde,bıraktığın yürekle konuşuyor ona anlatıyorum... Sevgimiz, şehvetlerin ve maddelerin basitliğinde değil,mananın derinliğinde hayat buldu.Ve son bulmayacak olan bu mana da, hayatını ebediyette buluşana dek sürdürecek...
Söyleyemediklerim kaldı dilimde...bu ayrılık için üzülme diyecektim...''burası fani,bitici...biz bakide biriz! önemli olan bu ...'' diyecektim; boğazımda kaldı düğüm düğüm Sana verilmiş geceler,sana ayrılmış zamanlara çevirince yüzümü; anne güvercin gibi kanadımın altına çekip herşeyden ve herkesten sakınıyorum hatıraları...
...son umutta yaza kalmış papatyalar gibi soldu bu akşam. Sahi çok ayaz var bu akşam,kar soğuğu der annem böyle havalara. çok üşüyorum...yetmiş derece yanan kalorifere sokulmuşum,al al yanaklarım,sırtım sıcak. ama üşüyorum yokluğunda...
...son umudumu da kaybettim bu gece...yitikliğinde donuyorum...
Sana dua etmeyi unuttuğum zamanlar telaşa kapılıyorum.''Sen bana ettiğin sürece bil ki bende sana ediyorumdur.''demiştim ya. ...beni unuttuğunu sanıyorum.
...beni unutmandan korkuyorum
...ve çok üşüyorum
dışarda ayaz var sevgilim ...gitme.....
Zeynep Özgür
Sana öyle aşığım ki,dostlarımın rüyalarında,teyzelerimin korkularında ve temiz bir niyetin baktığı falımdasın...hemde melek yüzün ilmek ilmek çizili kahve telvelerine! İçimdeki sevgin ne kadar çoksa, imkansızlığında o ölçüde.Bu gece son kur'amı çektim ; Allah yollarımızın ayrılmasını diliyor.Şüphesiz en doğruyu bilendir!
Senden kalan son yalanı da az önce sildim... ben senin bedenine değil yüreğine tutukluydum.Resimlerini silsem yırtsamda hiçbişeyin farkettiği yok emin ol. bu duymadığın seslerde,bıraktığın yürekle konuşuyor ona anlatıyorum... Sevgimiz, şehvetlerin ve maddelerin basitliğinde değil,mananın derinliğinde hayat buldu.Ve son bulmayacak olan bu mana da, hayatını ebediyette buluşana dek sürdürecek...
Söyleyemediklerim kaldı dilimde...bu ayrılık için üzülme diyecektim...''burası fani,bitici...biz bakide biriz! önemli olan bu ...'' diyecektim; boğazımda kaldı düğüm düğüm Sana verilmiş geceler,sana ayrılmış zamanlara çevirince yüzümü; anne güvercin gibi kanadımın altına çekip herşeyden ve herkesten sakınıyorum hatıraları...
...son umutta yaza kalmış papatyalar gibi soldu bu akşam. Sahi çok ayaz var bu akşam,kar soğuğu der annem böyle havalara. çok üşüyorum...yetmiş derece yanan kalorifere sokulmuşum,al al yanaklarım,sırtım sıcak. ama üşüyorum yokluğunda...
...son umudumu da kaybettim bu gece...yitikliğinde donuyorum...
Sana dua etmeyi unuttuğum zamanlar telaşa kapılıyorum.''Sen bana ettiğin sürece bil ki bende sana ediyorumdur.''demiştim ya. ...beni unuttuğunu sanıyorum.
...beni unutmandan korkuyorum
...ve çok üşüyorum
dışarda ayaz var sevgilim ...gitme.....
Zeynep Özgür
