osmanli doneminde 1 gun, padisahin biri vaziri cagirmis. vazire demis " bundan sonra topraklarimde hic kimse esrar icmiyecek, iceninde kellesini ucuracam" demis ve vezire bu haberi halka salmasini istemis. herneyse aradan 1 ay gecmis padisah veziri cagirmis. vezir demis " esrar kullanan kadimi topraklarimda" vezirde "hayir" diye yanitlamis. aradan 1 2 gun gecdikden sonra padisah demis gidiyim halkin arasina karisiyim bakiyim demis harbiden icmiyorlarmi. baya dolasdikdan sonra aksam olmus ve 1 sandala binip karsi tarafa gecmek istemisler. sandalin sahibine yanasip onlari karsiya gecirmelerini istemis padisah ama halen sivil gibi gorunuyormus. sandalin sahibi padisaha bakmis ve " bilmiyormusunuz bu saatde karsiya gecirmeyi padisah hazretleri yasakladi, imkani yok sizi geciremem" demis. padisah bunu duyunca sevinmis tabiki, nede olsa halk sozunu dinliyor ve kurallara uyuyor gozukuyordu. padisah birazdaha zorlayinca sandalin sahibi demis tamam tek 1 sartim var. sandalin sahibi padisah ve vezire donup "bu esrardan iceceksiniz, icmezseniz karsiya gecirmem" demis, padisah ve vezir esrari icmisler. tam karsi tarafdaki kiyiya yaklasmislar, padisah saldan sahibine donmus ve ben padisahim buda vezirim demis ve bu hatandan dolayi kelleni alacam. sandal sahibi padisahla veziri iyice 1 suzden den sonra gulmeye baslamis, a... k.....ma bak hele demis, birer firt esrar cekdiler biri basima padisah kesildi oburude vezir! :biggrin