film gerçekten bazı noktalarda eksik... (osmanlı kılık kıyafetinin yüzyıllardır geçirdiği tüm çeşitlemeleri abartılı bir şekilde verilmiş, padişahın cep telefonu bile kullanmayı bilmemesi abartılmış, halkın direnişi çok sığ ve kahve muhabbeti ile sınırlanmış gibi onlarca garip nokta var...) . ancak Atatürk ve silah arkadaşlarının neyi başardığını ortaya koyması açısından çok ilginç bir film. çok iyi bir komedi değil, dram hatta yer yer trajedi... haklısınız beklentileri karşılaması adına çok ciddi bir prodüksiyon çekilebilirdi, ancak komedi ve mizah sayesinde keskin uçların vereceği tepki başarılı bir biçimde azaltılmaya çalışılmış.
peki iyi güzel de; avrupa birliği ve stratejik ortak amerika ile ilişkilerimizde acaba bundan çok farklı bir yol mu izleniyor? günümüz devlet adamları ve bürokratları ,sadık muhtar'dı sanırım, o diplomat gibi davranmıyorlar mı bazen?... bence günümüz Türkiye'si filmde konu edilen Osmanlı cumhuriyeti kadar olmasa da yabancı devletlerin etkisinde... bunu düzeltmek içinse çoğunluğu yerli olan bir sanayi ve savunma, güçlü ve modern bir ordu, sağlam ve kaliteli bir eğitim gerekiyor. ordumuzu soğuk savaş yıllarına göre değil nokta hedeflere anlık operasyonlar yapabilen,kara hava ve denizde etkili, gerekirse nükleer güce sahip bir formata sokmadıkça, "tarihini dışlamak" değil "sahiplenen" bir eğitim anlayışına sahip olmadıkça ve üniversiteleri "eski medreselerin ezberci anlayışı"ndan kurtarmadıkça, ilköğretimden üniversitelere ve medya aracılığı ile çocuklarımıza milli ruh ve ahlakı aşılamadıkça, bizde osmanlı cumhuriyeti durumuna her an düşme tehlikesi ile karşı karşıya değil miyiz?... gani müjde'yi ayakta alkışlıyorum. bütün bunları tekrar millete düşündürebildiği ve bu sorgulamayı bize yaşattığı için..