NeFretim'sin ArTık

[Gєηco]

Nefret

Sus!Duymak istemiyorum artık sesini,
Hem, çocuk değilim yalanlarına kanacak..

Beni böyle hüsran eden o sahte sevgini,
Kalbim,ömür boyu nefretle taşıyacak..
Yıllardır dilim,hasretle anmıştı ya seni,
Bundan sonra,bundan sonra nefretle anacak..
Şeytana uyup ellerim tutarsa resmini,
Mahşer günü benden önce onlar yanacak.

Ve artık düşlerimde o masum yüzün değil,
Bana bu yaptığın ihanetin canlanacak.


Şair : Okan Arif Çinar

 

[Gєηco]

nefretimsin

NEFRET

İçerimde bir hastalık başladı aniden. Bu öylesine amansız bir hastalık ki asalak gibi tüm duygularımı kemiriyor. Hakim olamıyorum ona, hükmedemiyorum…
Hastalığım ne mi?
Nefret… Nefret… Nefret…
Şimdi, senin yokluğunda her şeyden nefret ediyorum. Eskiden yalnızlığımın, mutluluğumun en yakın sırdaşı olan mavi denizlerden, tatlı sert dalgalardan şimdi nefret ediyorum. Bana yalnızlığımı hatırlatıyor şimdi kıyıya ulaşan her dalga. Şu, bana her zaman romantik gelen, şiirlerimin ilham kaynağı kızıl ufuklardan, güneşin batışından nefret ediyorum.
Biliyor musun? Artık, dünyadan ve şehirlerden de nefret ediyorum. Şehirleri ayıran uzun yollardan da, derin uçurumlardan da nefret ediyorum. Nefretim en çok iki şehirde yoğunlaşıyor. Birincisi ayrılığı tattığım bu şehirden, adına “ayrılıklar şehri” dediğim, gecesine şiire yattığım, gündüzüne umutla baktığım, havasını ciğerime çektiğim bu şehirden nefret ediyorum.
Ve senin yaşadığın şehirden nefret ediyorum. Bana senin yokluğuna ağıtlar yaktırdığı, seni ışıltılı gecelerinde barındırdığı için nefret ediyorum o şehirden. Nefretim o denli yoğun ki... O her gece ışıl ışıl yanan sokak lambalarını teker teker kırıp karanlık katran gecelere mahkum etmek istiyorum. Karanlıklara gömülsün ki karanlıkta kalmak nasılmış anlasın istiyorum.
İşte nefretim böylesine yoğun Hasret Çiçeğim. Bir gün bu nefretim beni öldürebilir.
Ama ben, nefretten değil senin sevginden ölmek istiyorum.
Çabuk dön, ölebilirim… ​

alıntı

 

[Gєηco]

Nefret...!



Bağlılığın bedelinin ihanet..
Sevgininkinin de nefret...
Olduğunu geç öğrendim.
Geç öğrendim...
Dostlukların bir kalemde
Silinebileceğini.
Geç öğrendim, İhtirasların
Mutlulukları boğacağını.
Geç öğrendim Dostum..
Ölüm'ün bile...
NEFRET'i yenemeyeceğini.

Nilgün Akçay

 

[Gєηco]

Sevgiler Ayriliklarla Büyür



Sevgiler ayriliklarla büyür derlerya,
Ben buna inaniyorum,
Ama ayriliklardan nefret ediyorum,
Sevgi büyüse bile,
Sevgiyle beraber nefrette büyür.

Gerçek asklar nefretle baslar derlerya,
Ben buna inaniyorum,
Ama istesemde,
Senden nefret edemem,
Eyer nefret ile baslayacaksa bu sevda,
Ölümle bitsin daha iyi.
Senden nefret etmektense,
Canima kiyarim daha iyi.

Gerçek sevgiler ölmez derlerya,
Ben buna inanirim,
Ama sevgi ölmesede,
Sevenler ölür.
Asklarini kalplerine gömer,
Yanip kül oluktan snra,
Bir anda söner.
Kendi hayatini kendine zindan eder.

Sana seni seviyorum desem,
Ne dersin,
Alay edip gülermisin,
Sasirip aglarmisin,
Yada düsüncelere dalip gidermisin,
Yoksa sende beni severmisin.

Zor bir cevapta olsa bu,
Soruyorum simdi sana.
Sende beni sevseydin.
Ayrilik istermiydin,
Benden nefret edebilirmiydin,
Sevginle ölebilirmiydin.
Benim cavabim herzamanki gibi,
Ayriliktan nefret ederim,
Yalniz seni severim,
Ve ölsemde nefret etmem,
Sevgimle sana baglanip,
Seninle güler, Seninle aglardim,
Ve senin için ölebilirdim.


alntı

 

[~PRENSES~]

Çok güzel şiirler eline sağlık..

 

[GREAT İDEA]

Elİne YÜreĞİne SaĞlik Genco Benİm İÇİn Çok Anlamlilar

 

[dark_angel1907]

eline sağlık çok güsellerr...