Sahilim
New member
merhaba düş
yine düş'sün sen...
ama ben, ben değilim ben.
belki anlaşbilirdik senle
ve ben kaybolmazdım...
kederlenmek gelirse içinden gecenin bi vaktinde,
yetmezse şişeler dağıtmaya efkarı,aç da bak yüreğini,
gölgeler... bırakır derin izler...
eğer öyle olmasaydı
ben kaybolmazdım...
şimdi ne olduğumu bilmeksizin, önümde uzun yollar olduğu söylenmesine rağmen, nerede olduğumu bilmediğim bi yerde bi haberim dünyadan.
duyarsan gelme olur mu...
ne oldu da bu noktaya geldim, geldi herşey...(?) tutulmamış sözler mi ardı(?)
yok canım, biz hiç söz vermedik birbirimize...
sadece bu anlam kargaşında, herşeye rağmen, gülmeye yemin ettik. yenilmemeye bir de! ama... ben seni yakın sanarken bana, sen aslında çok uzağımda olup anlatmayınca, ben yenildim. yenildim mi? yok ya onu da bilmiyorum.
artık ne sevebiliyorum, ne hasret çekebiliyorum, ne bekleyebiliyorum... ne konuşabiliyorum...
sahi;
sen... sen.. sahi sen nasılsın?
elveda gölgem
yine gölgesin sen...
ama ben, ben değilim ben.
belki anlaşbilirdik senle
ve ben kaybolmazdım...
susarsın ve boğulur kelimeler yüreğinde...
susarsın ve ben bilmem yine...
bilsem ne olur ki
gidiyorum... umrumda değil varlık/yokluk kargaşası... yaşadığım düş'se, düşsün... alıştım ben kırılmaya. yalnız bişeyi bilmeni istiyorum, bundan sonra yazmıyorum. düşlerin bittiği yerde, bitiyor kelimeler de... ne ağlayabiliyorsun, ne tebessüm var tualde...
yaşamak mı? işte öylesine...
aLıntı
yine düş'sün sen...
ama ben, ben değilim ben.
belki anlaşbilirdik senle
ve ben kaybolmazdım...
kederlenmek gelirse içinden gecenin bi vaktinde,
yetmezse şişeler dağıtmaya efkarı,aç da bak yüreğini,
gölgeler... bırakır derin izler...
eğer öyle olmasaydı
ben kaybolmazdım...
şimdi ne olduğumu bilmeksizin, önümde uzun yollar olduğu söylenmesine rağmen, nerede olduğumu bilmediğim bi yerde bi haberim dünyadan.
duyarsan gelme olur mu...
ne oldu da bu noktaya geldim, geldi herşey...(?) tutulmamış sözler mi ardı(?)
yok canım, biz hiç söz vermedik birbirimize...
sadece bu anlam kargaşında, herşeye rağmen, gülmeye yemin ettik. yenilmemeye bir de! ama... ben seni yakın sanarken bana, sen aslında çok uzağımda olup anlatmayınca, ben yenildim. yenildim mi? yok ya onu da bilmiyorum.
artık ne sevebiliyorum, ne hasret çekebiliyorum, ne bekleyebiliyorum... ne konuşabiliyorum...
sahi;
sen... sen.. sahi sen nasılsın?
elveda gölgem
yine gölgesin sen...
ama ben, ben değilim ben.
belki anlaşbilirdik senle
ve ben kaybolmazdım...
susarsın ve boğulur kelimeler yüreğinde...
susarsın ve ben bilmem yine...
bilsem ne olur ki
gidiyorum... umrumda değil varlık/yokluk kargaşası... yaşadığım düş'se, düşsün... alıştım ben kırılmaya. yalnız bişeyi bilmeni istiyorum, bundan sonra yazmıyorum. düşlerin bittiği yerde, bitiyor kelimeler de... ne ağlayabiliyorsun, ne tebessüm var tualde...
yaşamak mı? işte öylesine...
aLıntı