'' AŞK '' sın sen... Ne olduğu belirsiz karmakarışıklık içinde grimsi bir tutku ya da kırmızı korun yüreğe düşmesi... Sevdiğimin gözleri küsmüş, ''İstanbul'' ağlıyor... Şimdi'nin sessizliği içimden gözlerine doğru ilerlerken, bir martı çığlığı cevabımın yolunu kesip ellerini dudaklarıma taşıyor... Suskunlukların da yazgısı bozulur yârim... Onların da sonu yazılır...
Bir cümlen geldi aklıma;
''Bir şehrin yürek lisanında tozlanmış bir masal anlat bana, gözlerinde başlat melodisini, rengi senin, kaybolmuşluğu bana dair olan'' demiştin.
Masalları hiç bilemedim .. Ya masal olsun dilindeki sonsuza; ya da sen Masalım Ol sonuma kadar...
