Müşterek çocukların Mutat Meskenlerine Iadesine Karar Verilmesi Istemi

fells2

Banned
T.C. YARGITAY
2.Hukuk Dairesi

Esas: 2006/17797
Karar: 2006/14657
Karar Tarihi: 31.10.2006

ÖZET: Çocuklar anneleri tarafından Türkiye'ye getirilmiş bir yıl dolmadan başvuruda bulunulmuştur. Geri dönmenin çocukların fiziki veya psikolojik bir tehlikeye maruz kalacakları, ciddi bir riskin oluşacağı da kanıtlanmamıştır. Çocukların küçük, ana bakım şefkatine muhtaç olmaları iadeden kaçınma sebebi olarak kabul edilemez. Davanın kabulü gerekir.

(Uluslararası Çocuk Kaçırmanın Hukuki Veçhelerine Dair Sözleşme m. 1, 2, 12, 13)

Dava: Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

Karar: Aracı makam (Cumhuriyet Savcılığı) anneleri tarafından 24.11.2004 tarihinde Avusturalya'dan kaçırılarak Türkiye'ye getirilen müşterek çocuk 11.10.2003 doğumlu Berat İzzet ile 13.9.1999 doğumlu Abdülkerim'in mutat meskenlerine iadesine karar verilmesini istemiştir.

Toplanan delillerden; çocukların anneleri tarafından 24.11.2004'te Avusturalya'dan Türkiye'ye getirildiği, babanın 10.11.2005'te çocukların iadesi için Avustralya makamlarına başvurduğu anlaşılmaktadır.

Mahkemece müşterek çocukların anne yanında mutlu olduklarını Türk örf ve adetleri, içinde yetişeceklerini dikkate alarak isteğin reddine karar vermiştir.

Uluslararası Çocuk Kaçırmanın Hukuki Veçhelerine Dair Lahey Sözleşmesi 1.8.2000 tarihinde Türkiye tarafından kabul edilmiştir. Amacı; çocukları uluslararası alanda, kanuna aykırı bir yer değiştirmenin zararlı etkilerinden korumak ve çocuğu mutat ikametgahı (yerleşim yeri) devletine derhal dönüşünü temin etmektir. (Söz. m. 1) Verilecek kararın sonuç olarak tedbir niteliğini taşıması sebebiyle de akit devletlerinin en seri usulü uygulayıp bütün önlemleri de almakla yükümlü kılınmıştır. (Söz. m.2) Sözleşmenin 12. maddesi; kanuna aykırı olarak yeri değiştirilmiş olan çocukların alıkonmadan itibaren bir yıl geçmeden iade başvurusunun yapılması halinde, Adli makamların derhal geri dönmeyi emretmek zorunda olduğunu hükme bağlamıştır. Çocuklar anneleri tarafından 24.11.2004'te Türkiye'ye getirilmiş bir yıl dolmadan 10.11.2005'te başvuruda bulunulmuştur. Geri dönmenin çocukların fiziki veya psikolojik bir tehlikeye maruz kalacakları, ciddi bir riskin oluşacağı da kanıtlanmamıştır. Sözleşmenin 13. maddesinin son derece dar yorumlanması bunun vahim hallere inhisar ettiğinin kabulü gerekir. Çocukların küçük, ana bakım şefkatine muhtaç olmaları iadeden kaçınma sebebi olarak kabul edilemez. Bu açıklama karşısında davanın kabulü gerekirken sözleşmenin yorumunda yanılgıya düşülerek yazılı şekilde isteğin reddedilmesi doğru görülmemiştir.

Sonuç: Temyiz edilen hükmün gösterilen sebeple BOZULMASINA, 31.10.2006 gününde oybirliği ile karar verildi.
 
Üst