Kibrista

[jacksparrow]

KIBRISTA


Elimi ayağımı çektim artık bu dünyadan
Hayat usulce kayar gider ayakucumdan
Ne tad aldım yaşamaktan nede mezara sokan mazlum sevdamdan
Eşe Dosta yok diyorum aramayın ,o adam öldü gitti hiç yaşamadan

Soranlara bu halimi cevap bile vermiyorum
Niçin dostum yok niçin sevdam yok sebebini yalnız ben biliyorum
Çünkü ben adam gibi sevipte nankör gibi aldatılanlardanım
Adam gibi dost olupte kahpece sırtından bıçaklananım

Burdakilerin ne muhabbettir muhabbetleri
Nede alıp götüren şarkılar olabiliyor dinledikleri soysuz müzikleri
Babalarının parası ile edindikleri üç kuruş etiketleri
İnsana desteklik varken insana kösteklik olmuş tek gayretleri

Ne bir yoldaş var buralarda ne hatırlı bir insan
Tek eğlenceleri içki kumar ve fuhuş kime sorsan
Mazlumların kanları kurumadan daha bu topraklardan
Şerefsizlerin artıklarına yuva olmuş her yan

Vicdanlarını doğdukları günden çaldırmış burdaki insanımsılar
Şorolo gibi giyinip kopek gibi tepinenleri adam sayıyorlar
İnsanı tanımak için artık içe değil tipe bakıyorlar
O piredende ufak haysiyetleri ile kendilerni dünyanın hakimi sanıyorlar

Ağlanacak hallerine güldüklerinin çoğu farkında değil
İnsanlarıklarını nerde unutmuşlar belli değil
Emperyalizmin kuklası olmuşlar umurlarında bile değil
Nede olsa lokmalarını önünden çeken yokya zerre kadar umurlarında değil…

Haklı bir mücadeleye bile gülerek bakan dangalaklar
İnsanlıktan nasibini paraya endeksli almış dalkavuklar
Bu dünyaya ne amaçla geldiğini bilmeden yaşayanlar
Sanki ağız birliği etmişçe etrafımı sarmışlar

Adam sende hatasız kul arama diyorlar
Ben hatasız kul aramıyorumki bende hatalıyım üstelik
Ben insan gibi insan arıyorum imkansız olsada bulmak
Bakmayıda kestim artık .. Çünkü en insanı burdakilerin kana susamış bir hayvan

İnsanlar beni anlayamaz anlamasınlarda zaten
Ben dağların özgür kekliğnin çığlığına gönül vermişken
Daha şafak ağarmadan başlarlar o azrailimsi tüketime
Ellerinde tüfekler yanlarında kendilerne benzettikleri köpekleriyle

Herkes avaz avaz bağrışıyor kuyruğna basılmış hayvancıklar gibi
Herkesin ağzına sürülmüş insan hakları olmuş sözde tek derdleri
Ama görmezden gelirlerken yanıbaşlarında hunharca zulm edilenleri
Ağızlarını açmış yem bekliyorlar sahiplerinden kafesteki şempanzeler gibi

Ülkenin geleceğini emenet ettikleri aydın kesim diye anılan gençleri
Diskolarda sürtüp arabalarını süslemek olmuş işleri güçleri
Ne hakla ne yüzle utanmadan yargılıyorlar hep üretenleri
Birde soruyorlar bana neden yalnızlığı seçtiğimi

Ucuz derken buradaki değerbilmezler üçbeş bin kuruşa
Dünyanın bin yerinde insanlar talim ediyorlar ayda üçbeş kuruşa
Burdakiler har vurup harman savururken sağa sola
Biryerlerde insanlar ölüyor kasıtlı brakıldıkları o bitmeyen yoklukta

Doğru… Burası Kıbrıs , insanlığın mezarlığı stratejik bataklık
Burda yaşıyorsan gömeceksin insanlığını bağrına
Koycaksın cebine kaynağı bitmez paranı alacaksın yanına şeytanları
Gece gündüz zulm edeceksin yarışırcasına ki itibar etsinler sana

Ve yaşayacaksın hiç hesabı birgün sorulmaycakmışçasına
Öldüktan sonra hani çıkaracaklar herkesi Hakkın divanına
Hakkada rüşvet teklif edeceksin sterlin yada dolar bazında
Öyle ya butarafta da alışmıştın her işini o kirli paranla yapmaya


Ama yinede üzülmek yersiz o yüzden üzülmüyorum
Kaynağı belli olmayan servetlerinin getirisi arabaları ile
Hergün birbirleri ile yarışarak hakettikleri şekilde
Hurda olmuş insanlıklarıyla ve üçkuruşluk etiketleriyle yokoluyorlar….


Tek umudum bu artık hergün keyifle takip ediyorum haberleri
Havalara uçuyorum adeta kulağıma çalındıkça yokoluş haberleri
Bir zamanlar insanları incitmeye kıyamayan bir adam vardı ya
Oda çoktan öldü gitti şu diğerlerine benzemiş canavara braktı yerini….


Salahi Bozkurt - 2004 -