metalic
New member
- Katılım
- 18 May 2006
- Mesajlar
- 3,007
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0
- Yaş
- 119
Türkiye, 1977�den 2008�e çok değişti. Ama Türkiye�de iktidar koltuğuna oturan kafanın, demokrasi düşmanlığı, çünkü halk korkusu hiç değişmedi.
Dün İstanbul�da sergilenen rezalet, kimsenin üstünde durmadığı bir gerçeği açığa çıkardı: AKP iktidarının işçilerden ödü kopuyor!
179 ülkede barış içinde kutlanan 1 Mayıs İşçi Bayramı�nı, önce adını, ardından kutlama yerini değiştirip, sonunda ne kutlaması, daha işçiler toplanırken, adeta düşmana karşı eğitilmiş gibi kin ve nefretle dolu kolluk güçlerini üzerlerine saldırtmak, ancak muazzam bir korkunun ifadesidir.
Daha 30 Nisan�da demir barikatlarla temerküz kampı gibi çevrilip boşaltılan Taksim Meydanı, İstanbul�da ilan edilen sıkıyönetim...
Otobüs, metro ve vapur seferlerini durdurarak insanların toplanmasını önlemek...
Türkiye�nin en büyük kentini karantinaya alıp, salt işçiler giremesin diye şehirlerarası yolları kapamak...
Bütün bu önlemlerden sonra, zaten on bin kişiden fazla toplanamayacak bir insan kitlesine karşı, hazır olan copların, tazyikli su kamyonlarının, panzerlerin ve daha nice alet edevatın yanısıra, var olan binlerce gaz bombasının üstüne fazladan eklenen, bir gün önceden Ankara�dan tedarik edilen 5 bin gaz bombasıyla silahlanmak...
Zaten daha fazla toplanması, yürümesi, buluşması imkânsız hale getirilen on bin işçiye karşı 30 bin polisi �saldırmaya� koşullayıp, yine Ankara�dan tedarik edilen 3 bin polisi ve 2 bin jandarmayı yedekte bekletmek...
Ve böyle bir saldırı iradesini, Hrant Dink�in katlinden önce polis olmaması, katlinden sonra derhal görevden alınması gereken bir İstanbul Emniyet Müdürü�nün komando bıyıklarına asmak...
Borazanı zekâsı boyuna orantılı bir valiye tutturup, tehdit savurtturmak...
***
Korkudan öte bir paranoya böyle tezahür edince, sonuçları elbette utanç vericidir:
1 Mayıs İşçi Bayramı, dün dünyanın hiçbir ülkesinde işçilerin bir yerden bir yere yürümesi önlenerek kutlanmadı.
Dünyanın hiçbir ülkesinde, işçilere meydan yasaklanmadı, yollar kapatılmadı.
Dünyanın hiçbir ülkesinde polis, işçilere, halka böyle saldırmadı, hastane bahçesine gaz bombası atmadı.
Ama zaten dünyanın hiçbir ülkesinde, bir başbakan işçilere �Ayaklar başı yönetmeye kalkarsa kıyamet kopar!� diye haddini bildirmeye kalkışmadı.
Dün kopan kıyamet, hangi ayakların marifetiydi acaba?
Kendisinin tarife uyduğunu unutup, kopmayacak kıyameti hazırlayan tepedeki ayakların mı, yoksa ezilen, coplanan, gazlanan başların mı?
Oysa Türkiye�de daha geçen yıl, cumhuriyet mitingleri milyonları meydanlara topladı. İstanbul�da, Ankara�da, İzmir�de gösteri yürüyüşü yapan milyonlar işçiler, köylüler, memurlar değil miydi? Sendikalar yok muydu, cumhuriyet mitinglerinde? O günlerde nasıl barışçı bir coşku içinde toplanıp dağıldılarsa, dün de öyle yapacaklardı...
Ama AKP hükümeti, �sendika� sözünü duydu mu sararıyor. Sarı bile kesmiyor, yeşeriyor ve yeşertiyor.
Dün Türkiye, iki dünya birinciliği yazdı garabet tarihine: Dünyada ilk kez 1 Mayıs İşçi Bayramı, tekbir ve kurban kesimiyle Van�da kutlandı. Dünyada ilk kez 1 Mayıs İşçi Bayramı, tekbir ve kurban kesimi olmadan, kutlanamadı.
***
1 Mayıs 1977�de Taksim damlarından meydanda toplanan işçilerin üzerine, bizzat devlet ateş açtırmıştı.
1 Mayıs 2008�de yine devlet, bu kez Taksim meydanında toplanmasınlar diye işçileri, halkı ve hastaları gazladı.
Türkiye�nin demokratik haklar yolunda 31 yıldır aldığı mesafe, demek bu kadar: �Kanlı Mayıs�tan �Gazlı Mayıs�a.
AKP�nin yazdığı tarihe,
gaz yakışır
Mine G. Kırıkkanat
Vatan
Dün İstanbul�da sergilenen rezalet, kimsenin üstünde durmadığı bir gerçeği açığa çıkardı: AKP iktidarının işçilerden ödü kopuyor!
179 ülkede barış içinde kutlanan 1 Mayıs İşçi Bayramı�nı, önce adını, ardından kutlama yerini değiştirip, sonunda ne kutlaması, daha işçiler toplanırken, adeta düşmana karşı eğitilmiş gibi kin ve nefretle dolu kolluk güçlerini üzerlerine saldırtmak, ancak muazzam bir korkunun ifadesidir.
Daha 30 Nisan�da demir barikatlarla temerküz kampı gibi çevrilip boşaltılan Taksim Meydanı, İstanbul�da ilan edilen sıkıyönetim...
Otobüs, metro ve vapur seferlerini durdurarak insanların toplanmasını önlemek...
Türkiye�nin en büyük kentini karantinaya alıp, salt işçiler giremesin diye şehirlerarası yolları kapamak...
Bütün bu önlemlerden sonra, zaten on bin kişiden fazla toplanamayacak bir insan kitlesine karşı, hazır olan copların, tazyikli su kamyonlarının, panzerlerin ve daha nice alet edevatın yanısıra, var olan binlerce gaz bombasının üstüne fazladan eklenen, bir gün önceden Ankara�dan tedarik edilen 5 bin gaz bombasıyla silahlanmak...
Zaten daha fazla toplanması, yürümesi, buluşması imkânsız hale getirilen on bin işçiye karşı 30 bin polisi �saldırmaya� koşullayıp, yine Ankara�dan tedarik edilen 3 bin polisi ve 2 bin jandarmayı yedekte bekletmek...
Ve böyle bir saldırı iradesini, Hrant Dink�in katlinden önce polis olmaması, katlinden sonra derhal görevden alınması gereken bir İstanbul Emniyet Müdürü�nün komando bıyıklarına asmak...
Borazanı zekâsı boyuna orantılı bir valiye tutturup, tehdit savurtturmak...
***
Korkudan öte bir paranoya böyle tezahür edince, sonuçları elbette utanç vericidir:
1 Mayıs İşçi Bayramı, dün dünyanın hiçbir ülkesinde işçilerin bir yerden bir yere yürümesi önlenerek kutlanmadı.
Dünyanın hiçbir ülkesinde, işçilere meydan yasaklanmadı, yollar kapatılmadı.
Dünyanın hiçbir ülkesinde polis, işçilere, halka böyle saldırmadı, hastane bahçesine gaz bombası atmadı.
Ama zaten dünyanın hiçbir ülkesinde, bir başbakan işçilere �Ayaklar başı yönetmeye kalkarsa kıyamet kopar!� diye haddini bildirmeye kalkışmadı.
Dün kopan kıyamet, hangi ayakların marifetiydi acaba?
Kendisinin tarife uyduğunu unutup, kopmayacak kıyameti hazırlayan tepedeki ayakların mı, yoksa ezilen, coplanan, gazlanan başların mı?
Oysa Türkiye�de daha geçen yıl, cumhuriyet mitingleri milyonları meydanlara topladı. İstanbul�da, Ankara�da, İzmir�de gösteri yürüyüşü yapan milyonlar işçiler, köylüler, memurlar değil miydi? Sendikalar yok muydu, cumhuriyet mitinglerinde? O günlerde nasıl barışçı bir coşku içinde toplanıp dağıldılarsa, dün de öyle yapacaklardı...
Ama AKP hükümeti, �sendika� sözünü duydu mu sararıyor. Sarı bile kesmiyor, yeşeriyor ve yeşertiyor.
Dün Türkiye, iki dünya birinciliği yazdı garabet tarihine: Dünyada ilk kez 1 Mayıs İşçi Bayramı, tekbir ve kurban kesimiyle Van�da kutlandı. Dünyada ilk kez 1 Mayıs İşçi Bayramı, tekbir ve kurban kesimi olmadan, kutlanamadı.
***
1 Mayıs 1977�de Taksim damlarından meydanda toplanan işçilerin üzerine, bizzat devlet ateş açtırmıştı.
1 Mayıs 2008�de yine devlet, bu kez Taksim meydanında toplanmasınlar diye işçileri, halkı ve hastaları gazladı.
Türkiye�nin demokratik haklar yolunda 31 yıldır aldığı mesafe, demek bu kadar: �Kanlı Mayıs�tan �Gazlı Mayıs�a.
AKP�nin yazdığı tarihe,
gaz yakışır
Mine G. Kırıkkanat
Vatan
