
Bedeninin seni taşıyacak hali kalmamış
Ruhun ise hala kendini genç zannedermiş
Arzuları, istekleri hiç mi hiç bitmezmiş
Zannedersin ki yaş çoktan kemale ermiş…
Olur, olmaz her yolda frene hiç basmadan
Mantığı koy kenara, el sürüp kullanmadan
Durmadan, dinlenmeden ve hiç yorulmadan
İnsanlığının dışında bir şeye aldırmadan…
Dar bir geçit bile vermese de imkânsızlıklar
Yaşansın harama el sürmeden yaşanacaklar
Bir daha yakalanmaz ki şimdi elden kaçanlar
Sonra aynadaki suretimiz olur ağlayanlar…
Aşk sen ne güzelsin, kal bende uzaklaşma
Ben beni biliyorum sen bir şeyden korkma
Artık hayatıma yalnızlık kâbusunu sokma
Kal bende misafir ol tadımı hiç kaçırma…
ALINTI