I_PeNTaGRaM_I
New member
- Katılım
- 12 Ara 2005
- Mesajlar
- 1,482
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0
Öncelikle
i ve p nin ne anlama geldiğine değinelim,
Önce genel bilgi :
Günümüz TV'lerinde görüntü ekrana taranarak yansıtılmaktatır. Bu tarama gözlerimizin algılayamayacağı kadar hızlı olduğu için göremeyiz ama kalite olarak farklı türleri olduğu için hissedebiliriz. Bu tarama hızları sn de 50 veya 60 olabilir. Bu tarayıcının yani ( TV'nin ) performansına göre değişmektedir.
Örneğin 720i 60 denildiğin zaman, 1280X720 çözünürlükte interlace kodlanmış sn de 60 ( yani 30 kare ) alan taranan görüntü anlamına gelmektedir. Sn'de tarama miktarı ne kadar artarasa görüntü keskinliği o kadar yüksek olacaktır. 720p 60 olsa idi aynı çözünürlükte progressive kodlanmış görüntü olacaktı bu ise sn de 60 alan yani 60 kare anlamına geliyor.
interlace : Aslında türkçesi tam olaran biniştirmeli tarama anlamına gelmektedir. ekran satırları çiftler ve tekler olarak taranır, böylece ekranın tümü iki tam döngüde taranmış olur. Aşağıdaki animasyonda bunu tam anlamı ile görebilirsiniz.
Progressive : Çok daha iyi bir tarama tekniğidir ekranın tamamı aynı döngüde taranır daha net bir görüntü elde edilir, titreşimsizdir. En büyük dezavantajı bu tarama için çok yüksek bir band genişliği olması gerekir örneğin HDMI kablo veya en azından Component kablo kullanmalınız gerekir...
Aşağıdaki animasyon farkı kolayca anlamanıza yarayacaktır.
Bu anlatılanlardan sonra gelelim mevcut çözünürlüklere ve bize sundukları kalitelere.
Doğal olarak görüntünün çözünürlüğü yükseldikçe izlediğimiz kalite de doğrudan artmış olacak fakat bu noktada bir püf nokta bulunmkata arkadaşlar, verinin yüksek çözünürlükte olmasının yanında o yüksek çözünürlükte verinin gösterilebileceği yüksek çözünürlükte bir TV sahibi de olmamız gerekiyor.
240p
LDTV ( Low-definition television ) olarak isimlendirilebilecek bir çözünürlüktür. 320 X 240 and 480 × 272 pixels dolayında bir çözünürlük verir oldukça düşük kalitededir. Daha çok küçük ekranlı modellerde kullanılırlar çünkü o zaman izleyici rahatsız edici kalite kaybını hissedemez. VCD,Ipod, PSP veya Cep telefonlarında genelde bu çözünürlük kullanılmaktadır.
480p
SDTV ( Standart-definition television ) günümüz yayınlarının çoğu bu çözünürlüktedir. 640X480 çözünürlüğü pregrassive taranması ile mümkün olur. 24, 30, 60 Hz tarama frekans çeşitleri vardır, 24 ve 30 hz'i en yaygın olarak kullanılan yayın türleridir. SVCD'lerde ve DVD'lerde genelde bu teknik kullanılır.
720p 1080p ve 1080i
HDTV ( High-definition television ) Ekran eniinde 720 ve 1080 satırı prograssive tarayan görüntü işleme teknoloisi günümüzde şu en çok konuşulan HDTV olayının aslında özünü oluşturuyor. Bu çözünürlikte p ile i tarama arasındaki fark da yine teknik olarak tanımdan alaşılabileceği gibi farklıdır p olması daha avantajlıdır. Tarama frekans hızları interlace de 50 ve 60hz iken prograsive taramada ise 24,25 ve 30 dur.
Aşağıdaki tabloda ise yukarıda açıklanan verilerin genel bir sunuşu yapılmıştır.
i ve p nin ne anlama geldiğine değinelim,
Önce genel bilgi :
Günümüz TV'lerinde görüntü ekrana taranarak yansıtılmaktatır. Bu tarama gözlerimizin algılayamayacağı kadar hızlı olduğu için göremeyiz ama kalite olarak farklı türleri olduğu için hissedebiliriz. Bu tarama hızları sn de 50 veya 60 olabilir. Bu tarayıcının yani ( TV'nin ) performansına göre değişmektedir.
Örneğin 720i 60 denildiğin zaman, 1280X720 çözünürlükte interlace kodlanmış sn de 60 ( yani 30 kare ) alan taranan görüntü anlamına gelmektedir. Sn'de tarama miktarı ne kadar artarasa görüntü keskinliği o kadar yüksek olacaktır. 720p 60 olsa idi aynı çözünürlükte progressive kodlanmış görüntü olacaktı bu ise sn de 60 alan yani 60 kare anlamına geliyor.
interlace : Aslında türkçesi tam olaran biniştirmeli tarama anlamına gelmektedir. ekran satırları çiftler ve tekler olarak taranır, böylece ekranın tümü iki tam döngüde taranmış olur. Aşağıdaki animasyonda bunu tam anlamı ile görebilirsiniz.
Progressive : Çok daha iyi bir tarama tekniğidir ekranın tamamı aynı döngüde taranır daha net bir görüntü elde edilir, titreşimsizdir. En büyük dezavantajı bu tarama için çok yüksek bir band genişliği olması gerekir örneğin HDMI kablo veya en azından Component kablo kullanmalınız gerekir...
Aşağıdaki animasyon farkı kolayca anlamanıza yarayacaktır.
Bu anlatılanlardan sonra gelelim mevcut çözünürlüklere ve bize sundukları kalitelere.
Doğal olarak görüntünün çözünürlüğü yükseldikçe izlediğimiz kalite de doğrudan artmış olacak fakat bu noktada bir püf nokta bulunmkata arkadaşlar, verinin yüksek çözünürlükte olmasının yanında o yüksek çözünürlükte verinin gösterilebileceği yüksek çözünürlükte bir TV sahibi de olmamız gerekiyor.
240p
LDTV ( Low-definition television ) olarak isimlendirilebilecek bir çözünürlüktür. 320 X 240 and 480 × 272 pixels dolayında bir çözünürlük verir oldukça düşük kalitededir. Daha çok küçük ekranlı modellerde kullanılırlar çünkü o zaman izleyici rahatsız edici kalite kaybını hissedemez. VCD,Ipod, PSP veya Cep telefonlarında genelde bu çözünürlük kullanılmaktadır.
480p
SDTV ( Standart-definition television ) günümüz yayınlarının çoğu bu çözünürlüktedir. 640X480 çözünürlüğü pregrassive taranması ile mümkün olur. 24, 30, 60 Hz tarama frekans çeşitleri vardır, 24 ve 30 hz'i en yaygın olarak kullanılan yayın türleridir. SVCD'lerde ve DVD'lerde genelde bu teknik kullanılır.
720p 1080p ve 1080i
HDTV ( High-definition television ) Ekran eniinde 720 ve 1080 satırı prograssive tarayan görüntü işleme teknoloisi günümüzde şu en çok konuşulan HDTV olayının aslında özünü oluşturuyor. Bu çözünürlikte p ile i tarama arasındaki fark da yine teknik olarak tanımdan alaşılabileceği gibi farklıdır p olması daha avantajlıdır. Tarama frekans hızları interlace de 50 ve 60hz iken prograsive taramada ise 24,25 ve 30 dur.
Aşağıdaki tabloda ise yukarıda açıklanan verilerin genel bir sunuşu yapılmıştır.