
Hep sesine bir kulaç kala boğuluyorum
Bilmem;
Sen mi erken demir alıyorsun?
Ben mi geç kalıyorum?
Çürümüş rüyalardan arta kalan mirasınla
Yolcusuz yollara döndüm
Alnımdaki girdaplar şimdi kan tarlası ..
Köhne gemiler geçiyor içimden
Hangi sokağa dalsam, hangi kapıyı çalsam
Ardında sen ..
Fırtınalar kopuyor demişsin
Yüreğimin en rüzgarsız yerlerinde
Oysa ben bin mevsim sana fırtınalandım
Sen bilmedin ..
Gittiğine inansaydım dönmeni beklerdim ..