Selamlar arkadaşlar. birazdan sizlere anlatacağım hikaye tamamen gerçektir. küçükken yaşadığım olaylardan birisi.
2 katlı bir evde yaşıyoruz ailemle, o günlerde yaşım 8-9 gibi, tam hatırlamıyorum. Her çocuk gibi bizde çok severdik böyle hikayeler anlatmayı, ve korkudan yerimizden oynayamazdık tabi ki.Evimizin alt katında abimle benim odam vardı. Beraber yatardık abimle. Babamların odası ise üst katta idi. Ben geceleri sık sık uyanır tuvalete giderdim. Tabi genelde abimle giderdim, çünkü korkardım. Daha önce evimizde bikaç korkutucu olay yaşamıştım çünkü. Bir gece yine uyandım ve tuvalete gidecektim, çok sıkışmıştım. Abim ayak yanımda yatıyordu, aynı yataktaydık yani. Ama ben yataktan çıkmaya bile korkmuştum o gece yine. abime söleyecektim beni beklemesi için ve tuvalete gidecektim. Ayaklarımla abime dokundum ve seslendim bikaç kez, abi abi diye. ama abim uyanmadı. ve sert bi şekilde ayağımı yitti yorganın altından. Ben o zaman yine titremeye başladım. abi diyorum hiç hareket yok bu kez. ayağımla dürtüyorum abime eliyle ayağımı sert bi şekilde tekrar yitiyor. göz ucuyla odayı süzüyorum. herşey normal gibi. Sonra bi cesaret topladım kendime. yatağın diğer tarafına döndüm ve abimi uyandırmaya çalıştım. ama uyanmıyordu abim. bu arada bende odaya bakınıyorum. abimi kendime doğru çevirdim, abimin yüzünü görmemle çığlık atmam bir oldu. Ama sesim çıkmıyordu. bağırıyordum ama ses yok. abim değildi yataktaki. hiç tanımadığım başka bir insandı. erkek görnümlü idi ama kulağındaküpe vardı. ağlamaya başladım. yatağın içinden de çıkamıyorum korkudan. Annemlere bağırıyorum üst kattan beni duymaları için. duymuyorlar. abimin yerinde yatan adama baktıkça daha çok ağlıyorum ama ses çıkaramıyorum. bildiğim ne kadar dua varsa okudum ve kendimi yataktan nasıl attım bilmiyorum yere zıpladım yatağın diğer ucundan. yatan adam birden doğruldu. ben çığlıklar içinde odanın kapısını açtım. aşağı salon kapkaranlık, yukarı çıkan merdivenleri anca görebiliyorum. hiç durmadım merdivenlerden yukarı doğru kaçmaya başladım. merdivenlerin dönüş noktasına baktığımda o adam aşağıda merdivenlerin en başından bana bakıyordu. hiç unutmam o bakışları. çığlıklar içinde yukarı koşmaya devam ettim. annemlerin yatak odasına geldim. kapıları kapalıydı, o telaşla kapıyıda açamıyorum. kapı kolunu tutamıyorum. derken ayak sesleri gelmeye başladı. aşağıdaki adam yukarı çıkıyordu. merdivenlerden gelen ayak seslerini duyuyordum. düşünün işte 8-9 yaşlarında bir çocuğum. Son bir hamle ile annemlerin odasını açtım ve bizimkilerin üstüne attım kendimi. babam hemen uyandı ve ağladığımı görünce bana sarıldı.baba geliyor diye bağırıyorum ben. annemde uyandı ve hemen beni sımsıkı sardı kollarına sakin ol oğlum diye beni avutmaya çalışıyor. çok korktular onlarda. annem babamı git aşağıya bak bişeymi var diye gönderdi. babam aşağı indiğinde bizim odanın kapısı kapalı imiş. ve odada kimse yokmuş. sonra tekrar yukarı geldi babam. bişey yok dedi.
ağlamam kesilince olanları anlattım onlara. abimin yerinde başkası var abim gitmiş diye ağlıyordum. Annemle babam birbirine baktılar ve oğlum abim üst katta uyuyordu bu gece, televizyon izlerken uyuya kaldı bizde oraya yatırdık dediler. benim kalbim duracak gibiydi. nefes alamıyorum. Yani o gördüğüm gerçekten bir başkasımıydı ?
bilmiyorum. o çözülmeyi bakleyen bi sır. Sonra gecenin kalan kısmını annemle babamın arasında geçirdim. ama sabaha kadar gözümü bile kırpmadım. hala merdivenlerden yukarı çıkan ayak seslerini duyuyordum sanki. gece boyunca babam bi kaç kez merdivenlere baktı yok olum bişey diyo. nasıl sabah ettim bilmiyorum o gece. O günden sonra o aşağıdaki odada uyuyamadım. Yıllar sonra şimdi yazın memlekete gittiğimde o odada kalırım. hala ürkütücü gelir bana. evimizin arka tarafında bir yatır var bizim.Arkada bahçe kısmı var orda. bikaç kez de o yatırda bulunan adamın benim odama girip dolaştığını sezdim geceleri.... Onları da başka zamanlarda anlatacağım size...
Not: Kendi başımdan geçen ve daha önce başka bir forumda yayınladığım yazıdır...
2 katlı bir evde yaşıyoruz ailemle, o günlerde yaşım 8-9 gibi, tam hatırlamıyorum. Her çocuk gibi bizde çok severdik böyle hikayeler anlatmayı, ve korkudan yerimizden oynayamazdık tabi ki.Evimizin alt katında abimle benim odam vardı. Beraber yatardık abimle. Babamların odası ise üst katta idi. Ben geceleri sık sık uyanır tuvalete giderdim. Tabi genelde abimle giderdim, çünkü korkardım. Daha önce evimizde bikaç korkutucu olay yaşamıştım çünkü. Bir gece yine uyandım ve tuvalete gidecektim, çok sıkışmıştım. Abim ayak yanımda yatıyordu, aynı yataktaydık yani. Ama ben yataktan çıkmaya bile korkmuştum o gece yine. abime söleyecektim beni beklemesi için ve tuvalete gidecektim. Ayaklarımla abime dokundum ve seslendim bikaç kez, abi abi diye. ama abim uyanmadı. ve sert bi şekilde ayağımı yitti yorganın altından. Ben o zaman yine titremeye başladım. abi diyorum hiç hareket yok bu kez. ayağımla dürtüyorum abime eliyle ayağımı sert bi şekilde tekrar yitiyor. göz ucuyla odayı süzüyorum. herşey normal gibi. Sonra bi cesaret topladım kendime. yatağın diğer tarafına döndüm ve abimi uyandırmaya çalıştım. ama uyanmıyordu abim. bu arada bende odaya bakınıyorum. abimi kendime doğru çevirdim, abimin yüzünü görmemle çığlık atmam bir oldu. Ama sesim çıkmıyordu. bağırıyordum ama ses yok. abim değildi yataktaki. hiç tanımadığım başka bir insandı. erkek görnümlü idi ama kulağındaküpe vardı. ağlamaya başladım. yatağın içinden de çıkamıyorum korkudan. Annemlere bağırıyorum üst kattan beni duymaları için. duymuyorlar. abimin yerinde yatan adama baktıkça daha çok ağlıyorum ama ses çıkaramıyorum. bildiğim ne kadar dua varsa okudum ve kendimi yataktan nasıl attım bilmiyorum yere zıpladım yatağın diğer ucundan. yatan adam birden doğruldu. ben çığlıklar içinde odanın kapısını açtım. aşağı salon kapkaranlık, yukarı çıkan merdivenleri anca görebiliyorum. hiç durmadım merdivenlerden yukarı doğru kaçmaya başladım. merdivenlerin dönüş noktasına baktığımda o adam aşağıda merdivenlerin en başından bana bakıyordu. hiç unutmam o bakışları. çığlıklar içinde yukarı koşmaya devam ettim. annemlerin yatak odasına geldim. kapıları kapalıydı, o telaşla kapıyıda açamıyorum. kapı kolunu tutamıyorum. derken ayak sesleri gelmeye başladı. aşağıdaki adam yukarı çıkıyordu. merdivenlerden gelen ayak seslerini duyuyordum. düşünün işte 8-9 yaşlarında bir çocuğum. Son bir hamle ile annemlerin odasını açtım ve bizimkilerin üstüne attım kendimi. babam hemen uyandı ve ağladığımı görünce bana sarıldı.baba geliyor diye bağırıyorum ben. annemde uyandı ve hemen beni sımsıkı sardı kollarına sakin ol oğlum diye beni avutmaya çalışıyor. çok korktular onlarda. annem babamı git aşağıya bak bişeymi var diye gönderdi. babam aşağı indiğinde bizim odanın kapısı kapalı imiş. ve odada kimse yokmuş. sonra tekrar yukarı geldi babam. bişey yok dedi.
ağlamam kesilince olanları anlattım onlara. abimin yerinde başkası var abim gitmiş diye ağlıyordum. Annemle babam birbirine baktılar ve oğlum abim üst katta uyuyordu bu gece, televizyon izlerken uyuya kaldı bizde oraya yatırdık dediler. benim kalbim duracak gibiydi. nefes alamıyorum. Yani o gördüğüm gerçekten bir başkasımıydı ?
bilmiyorum. o çözülmeyi bakleyen bi sır. Sonra gecenin kalan kısmını annemle babamın arasında geçirdim. ama sabaha kadar gözümü bile kırpmadım. hala merdivenlerden yukarı çıkan ayak seslerini duyuyordum sanki. gece boyunca babam bi kaç kez merdivenlere baktı yok olum bişey diyo. nasıl sabah ettim bilmiyorum o gece. O günden sonra o aşağıdaki odada uyuyamadım. Yıllar sonra şimdi yazın memlekete gittiğimde o odada kalırım. hala ürkütücü gelir bana. evimizin arka tarafında bir yatır var bizim.Arkada bahçe kısmı var orda. bikaç kez de o yatırda bulunan adamın benim odama girip dolaştığını sezdim geceleri.... Onları da başka zamanlarda anlatacağım size...
Not: Kendi başımdan geçen ve daha önce başka bir forumda yayınladığım yazıdır...
