hangi alfabenin kapısını çalsa ellerim
ağzı bozuk bir şarkıyla karşılanıyor.
düşlerim mor menekşenin koynunda can çekişiyor.
şarkılar ellerimi kirletiyor.
mor ve ellerin
ne de çok yakışırdı kirli bedenine...
seheride kirletmişler,bakmıyor gözlerime..
seher benimle konuşmuyor.
oysa ne ellerini gördü bebeklerim,
ne de nasır tutmuş bedenini...
yüreğine dokundu ya
yetmez mi...
kat kat makyajla kendini saklayan bi fahişe gibi
saklamaya çalışsamda afilli kelimelerle bu şiiri
olmadı bak.
yine sen dedi...
sen,
ne çok uzaksın bugünlerde
uyandıkmı..
karnı aç kelimeler var dilimde.alışmamaya alışıyorum gecelerdir.saçlarım çabuk kirleniyor gittiğinden beri.rüzgarlar başımı ağrıtıyor,o şarkıyı söyleyip söyleyip.her kelimede sen çıkıyorsun karşıma,her gölgede bakışların kirpiklerime konuyor arsızca.sensizliğe alışmamaya alışıyorum ve yardım etmiyor kuş ölüleri.bugünlerde sokaklarımda kuş ölüleri çoğalıyor,engelleyemiyorum onları,ellerinden tutamıyorum.bugünlerde kuşlar intihar ediyor sevilenim.bugünlerde gözlerim çabuk ıslanıyor ve...
karnı aç kelimeler var dilimde.dönüp dönüp aynı şiiri okuyorum geceye."karşılığı olmayan sorular düşüyor aklıma"kısmına gelince yıldızlarda intihar etmeye başlıyor.bırakıveriyorlar öylece beni.kuşlar ve yıldızlar ne çok severdi oysa şehrimi.artık sevmiyorlar gittiklerine göre.
diyemiyorum ki gitmeyin...
bugünlerde,
dünya hala dönüyor ve..
tıpkı hala nefes alıp verebildiğimiz gibi
rağmen biz'sizliğe...
Sokaklar geçiyorum sızım hüznüm gölgem benim
Caddeler aşıyorum gözyaşlarım en sessizliğim
Asılsız çarelerle yürüyorum işte böyle
Zamanı geriye çeviririm diye
Acılar yaşıyorum kavuşmak bedeliyle
Bekliyor biliyorum az ötemde sessizce
Adımlarım yaklaştı görüyorum orda işte
Kayboluverdi yine sokaklar arasında
Elbet birgün yollar çaresizce tükenip son bulacak
Zaman işte yeniden başlamış olacak
İnanırım kalbim onunla sonsuza dek yaşayacak
Kaybolup gidecek maziyle birlikte
uyku yok,sen yok,kimse yok...
ç(aLıntı)
:goz:
