S
SiR ReaLiST
Guest
Dün akşamki maç öncesi, herkeste bir ümitsizlik, bir bitmişlik, bir boşvermişlik vardı, Galatasaray taraftarı ve medyasından bahsediyorum. Yönetim garip garip işler yapıyor, söyledikleri sözler birbirleriyle çelişiyor, önce Fatih Terim'i ikna edemiyor arkasından Hagi'yi getiriyordu. Zaten 10 senedir kazanamamış olmanın getirdiği bir moral bozukluğu vardı herkesin üzerinde, birde bütün bunlar yetmezmiş gibi takım büyük derbi öncesi teknik direktör anlamında krize girmiş, oyuncuların performansı yerlerde, üstüne üstlükte Arda, Baros, Kewell, Ufuk gibi bence takımın en değerli 4 oyuncusundan yoksun çıkıyorlardı Kadıköy'e.
Neyse maç öyle veya böyle bir şekilde başlıyordu. Maça hiç kimsenin beklemediği kadar iyi başladı Galatasaray, ve maç sonuna kadarda gayet iyi bir oyunla 4-5 ciddi poziyona girerek, başı dik bir şekilde sahadan ayrıldı.
Peki rakibin cephesine gidelim. Son haftalarda aldığı galibiyetlerle ve özellikle defansta Yobo'nun gelişiyle sağlama aldığı defans bölgesinide katarsak tam kadro Kadıköy'deydiler. 10 senelik galibiyet morali ve taraftar desteğini de arkalarına aldıklarında favori olmamaları imkansızdı. Ama top oynamadıkları gibi Galatasaray'ı sadece izleyen bir futbolcu topluluğuydular.
Ama dünkü maçı Fenerbahçe maçtan önce kaybetmişti aslında. Maça ciddiyetle hazırlanmadıkları, maçı hafife aldıkları, her hallerinden belliydi. Aynı şekilde Fenerbahçe tribünleri de bu ciddiyetsizliği ve boşvermişliğiyle buna örnekti. Aziz Yıldırım'ında yıllarca uğraştığı "Paralı taraftar tribüne gelsin." düşüncesi, işte böyle ruhsuz, yani "Çekirdekçi" dediğimiz bir taraftar profili çıkarmıştı Kadıköy'de.
Galatasaray taraftarıda Kadıköy'de uzun süreden sonra ilk kez bu kadar savaşan bir takım gördüklerinden belkide, benim sayabildiğim 4-5 kere 3'lü çektiler, Kadıköy'de. Bunu bu sene Ali Sami Yen'de bile yapmamışlardı.
Neden böyle olmuştu bir anda takım ve taraftar peki? Bunun birçok nedeni var aslında. Öncelikle Kadıköy fobisini yenmek. Ama bence en önemli etkenler Hagi ve Tugay gibi bu takımı tanıyan ve özümsemiş, bu camianın içinden yetişmiş, bizden birinin dokunmasıydı aslında dün gecenin özeti.
İşte bütün bunları bir potada eritip, düşünce süzgecinizden geçirin, ne demek istediğimi anlarsınız. Bu 10 yıl sonra gelen sadece bir beraberlik değil. Bu sadece Kadıköy fobisini yıkan maç değil. Bu maç bana eski Galatasaray'ın geleceğini gösteren maç. Bu bana 96 ruhunu gösteren maç.
İşte o yüzden diyorum ki, galiptir bu yolda yenilmeyenler...
SiR ReaLiST
