Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz.. Tarayıcınızı güncellemeli veya alternatif bir tarayıcı kullanmalısınız.
BİZ
Yaşıyor ama uzaktaysam senden
Bil ki seni hiç unutmadım
Ölüm değilse bizi ayıran
Yazık olmuş, hata yapmışsız
Senden ya da benden ne farkeder
Şeytana uymuş aşkı yakmışız
Adımı söylemezdin bana seslenirken
Aşk derdin, aşkım derdin
Her aşk dediğinde
Beni kendinde daha da aşık ederdin
Buluştuğumuz anları hatırlıyorum
Güller açardı gönlümde sen gelirken
Üç-beş saat bile ayrılsak
Yapraklarım dökülürdü sen giderken
Yanyana duran iki yıldızdık sana göre
En parlak, en güzel olanı bendim
Gökyüzünde ki tek yıldızındım senin
Fırtınalarda saklanıp korunduğun
Liman olduğumu söylerdin
Ömrünün sonuna kadar beni seveceğini
Kalbini kalbime kelepçeleyip
Anahtarını okyanusa attığını söylerdin
Benim için kıyamet seni kaybettiğim gün demekti
Ruhumda sakladığım en değerli hazinemdin
Sonsuza kadarda saklayacağım
Yokluğumda sen nasıl olursun hayal ettiğimde
Seni mutlu, çok mutlu görüyorum
Çünkü hep öyle ol istedim
Her şeyin güzeli senin olmalı
Aynı şeyi isteme benden
Yerine kimseyi koyamam ki
Ben kimseyi ama kimseyi seni sevdiğim gibi sevmedim ki
Sen bana aşk dedin, bizi kirletemem ki.
Bazı şarkılar vardı birlikte sevdiğimiz
Senin bana, benim sana söylediğim
Onlardan biri yada benzerini duyarsan
Beni anımsar gülümsersin
Ben mi? Ben hiç unutmayacağım ki
Okyanusa attığın anahtarı biri bulurda
Bizi bizden çözer diye
Daha iyisini yaptım seni kalbime kazıdım
Her atışında hatırlamak için
Yaşıyor ama uzaktaysak birbirimizden
Bil ki seni hiç unutmadım
Ölüm değilse bizi ayıran
Yazık olmuş hata yapmışız
Eğer ölümse bu ayrılığın sebebi
Ve bensem önce giden bu alemden
Kederlenme çok
Tıpkı benden istediğin gibi
Kendine sahip çık
Bensem kalan geride
Zaten sen hep göreceksin
Ben kimseyi ama kimseyi seni sevdiğim gibi sevmedim ki
Sen bana aşk dedin, bizi kirletemem ki.
Küs olduk, ayrı düştük duramadık ki
Savaşları sevemedik ki barış olduk biz
Hüzünlendik dilden kaçan bazen iki lafla
Sevişmeye sebep ettik ayrılıkları
Niyet ettik, söz verdik en büyük aşka
Başkasının sevdasına imrenmedik biz
Neysek oyduk, öyle kaldık aynı inançla
Kimsenin öyküsünden kopya çekmedik
Ne acıdan, ne kayıptan
Korkmadık ki hiç biz
Ne kavgalar atlattık ta
Yılmadık ki bir gün
Üstüne gittik sevdanın
Yenilmedik ki
Kimsenin duygusundan
Çalmadık biz
Başkasının oyununu bozmadık biz
Bu dünyanın uyumunu bozmadık biz
Özlemimsin Ölene Kadar
Sensin sadece değer verdiğim sevdiğim
Sensin sadece canım dedigim beğendiğim
Sensin sadece hasret çektiğim özlediğim
Sensin bi' tanem sensin tek aşkım sensin
Gel bul beni, sar beni aşkım doyasıya
Gel bul beni, öp beni aşkım doyasıya
Yaşayamıyorum ellerinsiz
Nerde o eski günler
Gezerdik el ele göz göze
Bak gözlerime yeniden
Aşkım olmuyor sensiz yaşanmıyor
Baktığım her yerde masum gülüşün
Seni seviyorum deyişin kulaklarımda çınlıyor
Hiç kimse senin gibi olmuyor
Hiç kimse gözlerime bakıp, her şeyimsin demiyor
Olmuyor aşkım olmuyor, ellerini tutmadan
Gözlerine bakmadan bu kalp boşuna atıyor
Her satırı
Mendireğe dizili karabataklara benzeyen
Bir mektup bırakarak
balıkçı koyundan
sisler icinde uzaklaşan kayık gibi
bir sabah usulca ayrıldın
koynumdan
Bütün yolcularını
Boğaz köprüsünün çaldıgı
Araba vapurunun
boş seferleri
gibi yanlızca rüzgâr
gezinir sensiz
yüreğimde
Durgun bir sudur aslında deniz
ki çocukların acemi oltalarını denedikleri
kuytu bir iskelenin
tahtaları altına yazdıgım
ayrılık siirini okudukca
dalgalanır...
İNANKI AĞLAMADIM HÜZÜNLÜYÜM SADECE
GÖZLERİMDEKİ YAŞLAR ÇİĞ GİBİ YAĞAR BÖYLE HER GECE
nedense gözlerim duman duman
kalmamış berraklık ufkun koynunda
nice dağ başında mor mor bulutlar
akan seller gıbı yorgun bir sabah
sabrın uykusunda bekleyen her an
neden ,se gözlerim duman duman
sorun başlangıcı furuze demler
oynaşır koynunda okyanusların
dalar düşüncelere ve kaybolur
sonsuz bir sabah beklediklerim
hayal meyal birden belirir yer yer
sonuda başlangıcı furuze demler
işte tam o anda bir gül pembesi
gönlüme sıgınmış o solgun ukde
kim tanımaz sevda taşıyan sesi
işte tam o anda bir gül pembesi
sormayın nerede...ve neyin sesi...
olmadığın her yer gurbet gelmediğin evim zindan yatağım taştan soğuk dayanamaz buna insan tükenecek neyim kaldı uykularım çoktan bitti yetmiyor aklım çözmeye bumu sevda dedikler
BUMU SEVDA BU NASIL AŞK BU HASRET BANA BELKİDE TUZAK ÖLÜMÜ BİLE GÖZE ALDIM GELİYORUM SANA ÇIRIL ÇIPLAK BENİ DE AL SEN NERDEYSEN NEFES ALMAK BANA SENSİZ YASAK ÖLÜMÜ BİLE GÖZE ALDIM GELİYORUM SANA ÇIRIL ÇIPLAK
utanırım söyleyemem yaşadğım yanlızlığı kelimeler yetmiyorki bumu sevda dedikler paylaşırım yokluğunu gecenin sessizliğiyle yetmiyor yanlız hayaller bumu sevda dedikleri
BUMU SEVDA BU NASIL AŞK BU HASRET BANA BELKİDE TUZAK ÖLÜMÜ BİLE GÖZE ALDIM GELİYORUM SANA ÇIRIL ÇIPLAK BENİ DE AL SEN NERDEYSEN NEFES ALMAK BANA SENSİZ YASAK ÖLÜMÜ BİLE GÖZE ALDIM GELİYORUM SANA ÇIRIL ÇIPLAK
Gittin
Ayrılırken buz tutmuş bıyıktı gözlerin
Kaçamak ellerimiz komutsuz sallandı
Dudaklarımızda sıradan sözcükler
Vedalaşmayı bile beceremedik
Son bir bakış kaldı arkanda
Kalabalığa karışan
Her şey düzmece bir dinginliğe gömüldü
Gittin.
İçimde
Yığınlarca kitap kaldı uçuşan
Sözcükler beynimin köşelerinden
Çıkıp korkuttular gecelerimi
Peşimden geldi gölgeler
Aynalara bakamaz oldum
Hiçbir oyun avutmadı beni
Yaşamıma sığmayan bir şey kaldı
İçimde.
Kaldı
Yeni bir kent işkenceye hazır
Ödeşemedim gittiğin mevsimlerle
Belleğimi silkeleyip anılardan
Tik tak çaldın uzun zaman
Alışamadım yarımlığa
Düşlerimde intihar tutkuları
Sırtımda hançerinin oyduğu boşluk
Kaldı.
Ayrılık
Çoğalarak giriyor günlerime
Senden başka kim bilebilir
Geçmişin dökümünü yaptığımı
Ağır ağır pulsara dönüşürken güneşler
Sonbahar hüznüne benziyor pencerede
Artık konuk beklemeyen gözlerim
Sayfalar da bitti ışık da her yanı kapladı
Ayrılık.
Güzeldir gece dağınık gündüzlerden
toplanır renkler ılıman bir noktada
mürekkebe dönüşür parıltılı söz
buruşur kâğıt, oluşur kalem
Söylerim, sana söylerim o zaman sevdiğimi
örülürken uzayan saçlarını çocukların
şaşırtan bir koşudur kendi de tanıyamaz
uzaklaşınca yelesi benzerlerinden
Diyelim ki yoldalar iki yanı da ağaçlıklı
biz çağırmadan aklımıza gelenler
biri yolun kucağındaki ay ışığı olsun örneğin
gecemizin kulak misafiri birkaç yıldız diğeri
Ve dallarda mırıldanan ışıltılar
kimseyi mutsuz etmeyecek söyledikleri
arada bir uğradığımız tenha sarayda
geveze bir sevinç, gör bizden köşe bucak
Öcünü akarak alır ayrılıkların
aşkımız bizim, zifiri su, işçimen kederimiz
doldurup karangu boşlukla kovasını
özlenen uykuyu dökünce üstümüze
Özlüyorum seni. Gücüm yetmiyor unutmaya
Özlüyorum elini tutmayi sesini duymayi
Boynuna sarilip omuzunda aglamayi
Nedensiz sevinçleri
Hasret dolu sevgi dolu simsicak düslerimi
Özlüyorum
Gücüm yetmiyor unutmaya
Seni aramazsam unuturum sanmistim
Girmez sanmistim hayalin beynime
Geceleri düslerimde
Gündüz baktigim heryerde seni
Özlüyorum..
Renkler gitmenle soldu
Kirmizi kirmiziligini unuttu
Mavi maviliginin farkinda degil
Beyaz yanliz sen giydiginde güzelligini haykiriyormus
Özlüyorum
Bu özlem bu bekleyis hiç bitmiyecek
Ruhumda sana açan eflatun renkli çiçekler solmayacak
Olmasanda sensiz sensizligi yasatacagim
Sensiz seninle olmayi basaracagim
Sonun yaklastigini hissettigim gün
Beyaz,bembeyaz mendilimi sallayarak
Sensiz yasamin kahrediciligine veda ederek
Seninle sonsuzluga kavusacagim.
