ÖLüm yada ayrıLık..
Fark eder mi söyle sensiz
Fırtına oL uğulda özgürlüğünle
Ne olur durma gözyaşlarınla
ßuqünden kal yarınlarına
Ayrılıklar uyandırmalı kör yüreğimi
Cehennem yangınlarından ölmeden çıktıysa bedenim;
Artık benim olmalıyım, benim.
Yeter yüreğimi bir çift gözün ateşine rehin verdiğim.
Ateş artığı değildir karşılığımız.
Pusatını dağ sisinden alan,
Firarını mermisine emanet eden bir namludur bu eşkıya sevda ki;
Zulasında asılı durur kefenlediği ölümü.
Ellerinin çeliğine su verilmiştir ta Adem'den beri.
Bilir ve intihar cüretiyle yoklar yüreğinin tetiğini.
Güneşin kızılca kıyametine çatar kuruyan umut dallarını.
Yanacaksa cehennemden beter yanmalı.
Gökyüzünden yanyana düşen bir çift yağmur damlası gibiydik,
ßelki hep beraberdik ama birbirimize karışacak kadar hiç yakın olamadık
Yere düştüğümüzde buhar olup birbirimize karıştık bu kez ikimizde yok olduk ...
