herroli
Türkoğlu Türk
- Katılım
- 8 Ağu 2008
- Mesajlar
- 2,761
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0
Eskimiş Bir Gözyaşı
Gökkuşağının lime lime motiflerinden,
Yeryüzüne yağıyorum her yağmurun ardından.
Güneşin arsız bakışlarını da alıp yanıma,
Yoklukların intiharlarında eşeliyorum suçlu bakışları...
Esaretime yıldırımlar düşürüyor gençliğim daha sonra,
Dalgalanan bir deniz misali içine katediyorum hayat denen okyanusun.
Taş duvarlarımdan yağmur sularıyla boşalıyor sadakat,
Dengesizliğimin girdabında kaybolup gidiyor...
Ne ucuz peydahlanmış bir elbiseymiş ömrüm,
Daha kendim olamadan parçalandı nisan yağmurlarında.
Oysa daha dost meclislerinde bahsedeceklerdi,
Ne sadık bir umman olduğumdan...
İsmim adapla alınacaktı tanımadığım ağızlara,
Eskimiş bir gözyaşı misali akıp donacaktım işgüzar dünyada.
Delik tabanlı bir çaydanlık misali damlıyorum ömrümün yoksulluğuna.
Hep ben!!!Derken geçmişimde idam ettim sadık yarin sevdasını...
Satırlarını ben yazdım doğduğumda boştu bu sayfa,
Acıyla yoğruldu çoğu kez, sabırla idam edildi.
Üstüne çiğ damlası düştü sözünde duramayan yapraklarımın,
Gönlüm ayaz keserken anladım, içerlediğim ruhuma sadık olamadığımı.
Uzak yollar oldu düşmanım, yeşil siperlerine sindiğim şehrimde,
Şimdi esir düştüm ıslak kaldırımların özlemine sığınan bir kente.
Bir çağlayan misali düşüncelerim akıyor zamana doğru,
Ne çok defa ölmüşüm de, hiçbirinde ecel gelip vurmamış yüreğimden.
Sadık olamamışım doğduğum şehrin öksüz bıraktığım tan vakitlerine bile.
Kimsesizliğin, hiç kimse tarafından atılan kurşunuyla can vermekteyim şimdi,
Bari bu kez sadık olayım...Gurbetin yüreğime sapladığı hayat kokan hançere...
Yeryüzüne yağıyorum her yağmurun ardından.
Güneşin arsız bakışlarını da alıp yanıma,
Yoklukların intiharlarında eşeliyorum suçlu bakışları...
Esaretime yıldırımlar düşürüyor gençliğim daha sonra,
Dalgalanan bir deniz misali içine katediyorum hayat denen okyanusun.
Taş duvarlarımdan yağmur sularıyla boşalıyor sadakat,
Dengesizliğimin girdabında kaybolup gidiyor...
Ne ucuz peydahlanmış bir elbiseymiş ömrüm,
Daha kendim olamadan parçalandı nisan yağmurlarında.
Oysa daha dost meclislerinde bahsedeceklerdi,
Ne sadık bir umman olduğumdan...
İsmim adapla alınacaktı tanımadığım ağızlara,
Eskimiş bir gözyaşı misali akıp donacaktım işgüzar dünyada.
Delik tabanlı bir çaydanlık misali damlıyorum ömrümün yoksulluğuna.
Hep ben!!!Derken geçmişimde idam ettim sadık yarin sevdasını...
Satırlarını ben yazdım doğduğumda boştu bu sayfa,
Acıyla yoğruldu çoğu kez, sabırla idam edildi.
Üstüne çiğ damlası düştü sözünde duramayan yapraklarımın,
Gönlüm ayaz keserken anladım, içerlediğim ruhuma sadık olamadığımı.
Uzak yollar oldu düşmanım, yeşil siperlerine sindiğim şehrimde,
Şimdi esir düştüm ıslak kaldırımların özlemine sığınan bir kente.
Bir çağlayan misali düşüncelerim akıyor zamana doğru,
Ne çok defa ölmüşüm de, hiçbirinde ecel gelip vurmamış yüreğimden.
Sadık olamamışım doğduğum şehrin öksüz bıraktığım tan vakitlerine bile.
Kimsesizliğin, hiç kimse tarafından atılan kurşunuyla can vermekteyim şimdi,
Bari bu kez sadık olayım...Gurbetin yüreğime sapladığı hayat kokan hançere...
Kamil FERİK UYSAL
