Necdet Göknil
New member
Demek gidiyorsun şimdi..
O, iri kara gözlerinle
Üzgün, solgun yüzünle
Yerlere bakıp,
Yaşlı gözünle
Suspus olmuş halinle
Beni bırakıp gidiyorsun…
Demek gidiyorsun şimdi…
Beni çaresiz,
Beni kimsesiz
Yüreğimi karanlıklar içinde
Buzlanmış düşüncelerimle bırakıp,
Alıp başını gidiyorsun…
Bak..
Hava iyice karardı.
Birazdan yağmur yağacak.
Islanacaksın .
Sen benim dayanağım,
Zorlara düştüğümde kurtuluşum..
Tutunduğum dalımsın.
Umudumsun.
Aşkı,
Sevdayı,
Hüzünleri ,
Ve sevinçleri
Sende bellediğim
Sende öğrendiğim
Okulumsun.
İşte…
Yağmur yağmaya başladı…
Islanacaksın.
Üşüyeceksin,
Gel,
Bir bardak çayımı iç
Isınırsın…
Belki,
Vazgeçip kalırsın..
Oysa,
Her yağmur tanesi kadar
Sana söyleyeceklerim var.
Hepsi dilimin ucunda
Söyleyemiyorum.
Gücüme gidiyor…
*Gitme*
Demeye gücüm yok artık.
İçim yandı.
İçim çok acıyor…
İncindim, kırıldım.
Yıkıldım
Taş kesildim.
Eksildim.
Ben benden geçtim artık.
Ben bende bittim.
Demek gidiyorsun şimdi..
Bir söz bile etmeden
Hiç yoktan yere…
Sebepsiz…
Bunca yaşanmış anıların inadına..
Beni yarı yolda bırakıp,
Ellerimden su gibi akıp..
Demek gidiyorsun…
Necdet GÖKNİL
