Düşler Sokağı

[Renovatio1]

Eylül kımıldamıyor,
hatta, denize çıkıyordu bütün sokaklar...

sönük iki göz tadında barakalar
caddelerin tuaf ezgisi var üzerinde

başında sakladığı çehreli bir kız
fotoğrafları ölüyor
saatler duyulmuyordu ardından...

akşam serin olur boğazda aydınlık
sürü ile karanlık düşer sokağa
yığılır boylu boyunca

geç kalmış bestelerin nöbetinde
hatıralar çırpınır
sesi yırtılana dek sendeler
mektupları yakılır...

bir kaç makas aldılar ömrümden
inadına ayakta şimdilerde çocukluğum

özgürlüğü tatmak bu ise
kolaydı dokunmak aşka

siz kopmadan
yakın olmalı zamanın kulaçları

sahte ya da düş kırığı şehirler var
yorumlanmalı en güzel dokunuşlarda
sus pus olmamalı kent...

eylül ise
duvalarlar ördü düşler sokağına

kan rengi akşamda
bir izmarit daha vedalaştı dudaklarımla...



FERHAT BİÇER