buz gibi duvarlar…
elimi nereye atsam bir yaradır, yitik ve kayıp !…
sözler kimin umurunda
onlar çoktan yerini buldu keyfini sürmekteler
duvarlar üstümde bir yük
gitmek bilmiyorlar…
ben şimdi hangi kelimeyi iki defter arasına koyabilirim ki…
hangisi kalır hatırda daha çok
en acısı mı yoksa yürekten hiç çıkmayacak o iki kelime mi
üç doğru bir yanlış götürmüyor
her yanlış bir doğrunun canına okuyor!!!
canım acıyor
kulaklar tıkanmış
gözler kapanmış
dil susmuş
DUVARLAR BENİMLE KONUŞMUYOR
kendi odalarıma müebbet edilmişim
dört duvar yürek
canıma okudu yalancı baharlar…
alıntı
