Bir masal biter, sessizlik başlar
Kalbini okşar uyutursun, uyutursun
Gözlerin dolar, avuçların terler
Bir yalan söyler avutursun, avunursun
Yerle bir olmuş bu yıkık dökük şehre
Bir şarkı söyler susturursun, susturursun
Acıya acıya acıta acıta
Kendini acıya dolaya dolaya
Bir kalbi kanata kanata unutursun unutursun
Gökyüzünde batarken güneş yeryüzünde sessizliğin
Ateşe aşık yanarken sen unutursun unutursun
Bir masalda ölürken kahraman
Bir şehir düşerken içinde
İzlerken gözyaşlarınla unutursun unutursun
Bir yalan devrilirken önünde
Maskesi düşerken mucizelerin
Korkmadan koşarak katilin üstüne unutursun unutursun
Düştüğün o çukurun dibinde silkinerek tozdan topraktan
Sanki hiç olmamış gibi UNUTURSUN UNUTURSUN.
