By CaPTaiN
New member
Genellikle kadın olarak düşünüler cadılara inanış, özellikle Ortaçağ Avrupa' sında pek yaygındı. Cadılar çeşitli inanışlarda geceleri dirilip insanlara kötülük yaptığına inanılan ölü olarak tanımlanır. Papa Innocent VIII. Cadı olaylarını inceletmek üzere papazlardan oluşan bir kurul oluşturur. Bu kurulun hazırladığı rapor XV. yy.' ın inanç tarihi için çok önemli bir belgedir. Cadı Tokmağı (La Malleus Maleficarum, 1487) yayımlanan bu raporda söylendiğine göre, aşırı cinsel istek duyan kimi yaşlı kadınlar geceleri cadılık etmekteymişler, veya bu yaşlı kadınlar, insanlar arasında yaşayan ve gündüzleri niteliklerini belli etmeyip geceleyin cadılık eden yaşayan ölülermiş.
Büyücülük yapanların da bu cadılar olduğuna inanılmış ve cadı deyimi büyücü anlamına da kullanılmıştır. Hıristiyanlık tarihinde büyücü avcıları gibi cadı avcıları da ünlüdür. Cadı sayılıp yakılanların sayısının milyonları aştığı tarihte yazılıdır. Bir insanın cadı olup olmadığını anlamak için Hıristiyan dünyasında yapılan işlemler çok ilginçtir. Örneğin, vaftiz suyuna atılıp da batmayanlar, vaftiz suyunun onları istemediği gerekçesiyle cadı sayılmışlardır. Cadı inancı, ilk insan topluluklarından başlayıp günümüzde bile sürüp gitmekte olan çok yaygın olan bir boş inançtır. Mağaralarda bulunan ilk cadı resimlerinin İ.Ö. 30.000 yıllarından kalma olduğu düşünülmektedir. Bir ölünün hangi sebeplerle cadılaştığı da ayrı bir inanç konusudur. Örneğin, eski Türk'ler bir ölünün üstünden kedi atlarsa o ölünün cadılaşacağına inanmışlardır.
Günümüzde cadılar doğa tabanlı bir inanç sisteminin temsilcileri olarak yer alırlar. Bu açıdan bakıldığında bütün cadılar birbirinin aynı inanç sistemini takip etmezler. Onların inanç sistemleri ya da gelenekleri genelde kendi toplumlarının kültürlerini yansıtır. Ve yine bir çoğu, çoktanrıcılık inancına bağlıdır. Bunlar genelde, bağlı oldukları kültürlerin tanrı veya tanrıçalarıdır.
Cadı diye tabir ettiğimiz bu kişilerden kimileri inanç sistemlerini kendileri yürütürken, bir kısmı da Coven denilen gruplar içinde yürütürler. Onların deneyim ve bilgi birikimleri nesilden nesile, hep aynı çekirdek grup içinde birbirlerine miras olarak geçer.
Büyücülük yapanların da bu cadılar olduğuna inanılmış ve cadı deyimi büyücü anlamına da kullanılmıştır. Hıristiyanlık tarihinde büyücü avcıları gibi cadı avcıları da ünlüdür. Cadı sayılıp yakılanların sayısının milyonları aştığı tarihte yazılıdır. Bir insanın cadı olup olmadığını anlamak için Hıristiyan dünyasında yapılan işlemler çok ilginçtir. Örneğin, vaftiz suyuna atılıp da batmayanlar, vaftiz suyunun onları istemediği gerekçesiyle cadı sayılmışlardır. Cadı inancı, ilk insan topluluklarından başlayıp günümüzde bile sürüp gitmekte olan çok yaygın olan bir boş inançtır. Mağaralarda bulunan ilk cadı resimlerinin İ.Ö. 30.000 yıllarından kalma olduğu düşünülmektedir. Bir ölünün hangi sebeplerle cadılaştığı da ayrı bir inanç konusudur. Örneğin, eski Türk'ler bir ölünün üstünden kedi atlarsa o ölünün cadılaşacağına inanmışlardır.
Günümüzde cadılar doğa tabanlı bir inanç sisteminin temsilcileri olarak yer alırlar. Bu açıdan bakıldığında bütün cadılar birbirinin aynı inanç sistemini takip etmezler. Onların inanç sistemleri ya da gelenekleri genelde kendi toplumlarının kültürlerini yansıtır. Ve yine bir çoğu, çoktanrıcılık inancına bağlıdır. Bunlar genelde, bağlı oldukları kültürlerin tanrı veya tanrıçalarıdır.
Cadı diye tabir ettiğimiz bu kişilerden kimileri inanç sistemlerini kendileri yürütürken, bir kısmı da Coven denilen gruplar içinde yürütürler. Onların deneyim ve bilgi birikimleri nesilden nesile, hep aynı çekirdek grup içinde birbirlerine miras olarak geçer.
bi de babam bana cadı der ehuehe
