İnsan bir defa sevdimi başka ölesi gelmiyor..
Bir çift göze takılı kaldımı yürek başka bakışları kabul edemiyor..
Alışkanlık bir tebessüme kenetlenince başka tebessümler fark edilmiyor..
Yalnızken bile yokluğuna sarılıp ağlamak istiyor bazen yüreğim..
Elsin ellerim dokunamıyor ve eldesin yüreğinse yalnızca haram
Adınla başlıyor kadersiz cümleler ve asla sonu gelmiyor..
Ayrılık mı hüzün mü ??
Yoksa yalnızca..
Yoksun ya..
En çokta bu acıtıyor..
Cümlelerim konuşmamı bekliyor bazen
Ve yüreğim ihanetle ketumlaşan bir kara delik..
Dibine kadar inmiş yalnızlık çeksen çekilmiyor,bitmiyor..
Ve kader kederle birleşince adın kalıyor yalnızca nemli gözlerde..
Giderkende sessizleşmeli ölüm
Tek cümle çıkmamalı dudaklardan
Ayrılık mührü vurulmuşçasına asi..
Bir akşam üstü olmalı gitmeler
Adımlar atılmalı zorlu yokuşlarda
Giderken bile bitmemeli sevda,bitirilmemeli..
Adı neydi unutmanın vefasızlık mı ? Alçaklık mı ?
Ya da yalnızca git..
Ve unut artık.Hayalsiz nasılsa yüreğim..
Ve hayaller bir bakışa kenetlenmiyorsa
Ya sevdan tükenmiştir ya da ümitlerim..
Ve belkide yalnızca bir yüreği sevmeli insan..
Sadakat vurulmalı gözyaşlarıyla arsız yüzlere..
Hafifleştirilenlerin ağırlığı koyulmalı kelimelere.
Ve bir kere sevdi yüreğim başka da ölesi gelmiyor..
aLıntı
