bir isim bırak

karizma_5

karizmatik
Katılım
27 Şub 2006
Mesajlar
5,858
Reaction score
0
Puanları
0
Yaş
54
Konum
sevgi diyarından
BİR İSİM BIRAK :

aklımın ermediği zamanlarda''ALLAH'ın öfkesi''sanırdım gök gürültüsünü!
yüreğim ağzıma gelirdi.

bazı geceler sokaklara taşardı çığlıklarım.
komşular bu alışılmış korkumu bilirdi.

sonrasındada yağmurun camlara vurmasındaki
güzelliğe takılırdım.

o zamanlar başlamıştı herşeye merakım!

yıldızları sayardım geceleri,
hep kaçırırdım gözlerimden.
talihsizliğim de o günlerde bana kalan alışkanlığımdır.

nedense tellere hep benim uçurtmalarım takılırdı.

tek gözlü odalı bir evde,
en çok ben üşürdüm geceleri.
gözlerim hep beyaz badanalı evlere çakılırdı.

özlemlerimi uyduruk yalanlara satmadım ya,
böyle mutlu oldum belki.

tırnaklarımı karamsarlığa da geçirirdim yalan değil.

yılların benden aldıklarını,
ben yıllardan söküp alamadım diye,
hayata küsmedim.

inadına sevdim insanları.

kazık yemenin kitabını yazdımda,
yinede kızamadım dostlarıma.

kendi güneşimi yarattım.

bir sokak lambasıyla çocuklarını yüreklerini aydınlattım.
kimsenin haberi olmadı.
olsun!

yaşam kadar ölümüde paylaşmalı insan.

ölüm sizin kapınızı çaldığı zaman.

GÜZEL BİR ADINIZ OLSUN
DÜNYADA KALAN


alıntıdır.

şimdi elime geçen bir gazete küpüründen okudum
ve çok beğendim,
bakalım sizler beğenecekmisinz
 
çok güselmiş abi emeğine sağlık

bu da benden olsun:

EY VİCDANSIZ VİCDAN

Karanfiller vuruldukça,
Dellenir yüreğim kabına sığmaz…

Düşlerim dünüme ağlar,
Dünümün güllerini ayazlara yoldurdular!..

Bugün yakama yapışmış,
Bihaber çektiklerimden,umarsızca hesap sorar benden..

Hayallerim kaçtıkça,koştum ardından.
Umut uzun yoldu,
Ah bu yollar beni çok yordu.

Ak pak kuşlar vardı gökyüzümde.
Özgürlüğü hiç tatmayan.
Kafesle yetinmeyip kuşları da vurdular!...

Ah ederek karanfiller doğruldu yerinden,
Kuşlara ağıtlar yaktı kanayan gönüllerinden…

Üşüyen özlemlere sarıldım dört elle.
Yüreğim vuruldu kırk yerinden.
Kendim sararak sır gibi sakladım yaralarımı,
Lakin iyileşmeyecek bilirim.
Karanfiller ağladıkça kabuk bağlamaz kangren!..

Şafaklar beklerim kan damlarken göklerden,
Her seher beni öldürürüm içimde
Ve gizlice bir çocuk doğar yüreğimde yeniden....

Emeklemeyi öğrenmeden,daha güne varmadan;
O çocuğu da vururlar düşlerinden!..

Ben doğrulurum düştüğüm yerden,
Masumluk yara alır derinden….

Ey insanlık,
Kuşların kanadında karanfiller vuruldu,
Güller soldu,
Uzun yollarda düşler yoruldu.
Yetmedi her gün masum bir çocuk
Düşleriyle birlikte yok oldu!..
...............sahi vicdanımızı kim kuruttu?

Sindirdim sanmayın yenilmişliği, kanar yüreğim derinden.
Ey vicdansız vicdan bir gün mutlak,hesap soracağım senden!.
 
MUTLU OL YETER !

martılar gibi özgür uçarken,
ufuklarda süzülüp hüznünü saçarken,
tayfunlara,lodoslara kafa tutarken,
laleler içinde mutlu ol yeter...


umudunu bağlama erişilmez hedeflere,
16 yaşında kanma kötülere,
leylaklar gibi solma,bırak kendini ellere,
yarınları bekle,üzülme sakın gidenlere...


elini tutamıyorsam üzülmeyeceğim,
tabutumdayken bile seni düşüneceğim,
elemli gözlerini yanımda götüreceğim,
rahat uyuyacağım


alıntıdır

yazar bilinmiyor
 
abim yüreğine sağlık çok güzel şiirler...
 
ölüm sizin kapınızı çaldığı zaman.

GÜZEL BİR ADINIZ OLSUN
DÜNYADA KALAN



insan için en önemlisi bu olsa gerek.

sağol kardeş.
 
her ikinizede teşekkürler. ellerinize ve yüreğinize sağlık.
 
çocukluğuma döndüm birden walla
 
KARİZMA sen bu işlerin piri olup çıktın tebrik ediyorum seni.
birde ayakların kokmasa.
 
Geri
Üst