Aktuğ
Altın Üye
ben seni sevmiştim aslında
bembeyaz bir martının kanatlarında
öylesine süzülmüştüm, gökyüzünde
ben seni sevmiştim aslında
tertemiz bir meltemin sımsıcak koynunda
sıcak bir hasret bulmuştum gözlerine
ben seni sevmiştim aslında
zifiri bir tünelin ışık saçan ucunda
aydınlığa alışıverdi gözlerim birdenbire
ben seni sevmiştim aslında
cevabını hiç bulamıyacağım sorularda
dudaklarıma sıkışan bir hiç sessizliğiyle
ben seni sevmiştim aslında
deniz fenerine takılmış bir çift göz edasıyla
bir imkansız son vedayı beklercesine
ben seni sevmiştim aslında
ışığını bulamadığım upuzun rüyalarda
karanlığa demir atan kayıp bir yelkenliyle
ben seni sevmiştim aslında
her kelimesi aynı olan bir romanın sayfalarında
her sayfaya dem vuran bir dudak titremesiyle
ben seni seviştim aslında
soğuk bir kış günü alev alev bir yangınla
ellerimin eline ilk dokunduğu saniye
ben seni sevmiştim aslında
söyleyecek kelime bulamadığımda
bir bakışın ifadesine muhtaçlığın çaresizliğiyle
ben seni sevmiştim aslında
daha seni ilk gördüğüm anda...
hayatımı sana adamanın hevesiyle...
