Ben hiç kimseyi bu kadar sevmedim ki

[Sahilim]

Çocuk!

Sil yüzünden tüm yalanlarını bu şehrin.

Topla kalbini cadde cadde, sokak sokak.

Kazı ayak izlerini birer birer gri kaldırımlardan.

Bakma yüzlerine hiç. Görme onları.


Çocuk!

Bu kez ağlama.

Bu kez, git!


Çocuk!

Her vedanın ardında bir bekleyeni vardır, kimsenin bilmediği..

Ve her gözyaşının altında bir dua, kimsenin duymadığı.
Çevir gökyüzüne başını,

Bakma arkana.

Daha sert basa basa, daha güçlü.

Anlat bu kara şehrin yollarına, ak adımlarınla.

Gitmek, yenilmek değil. Kazanmak da.

Gitmek, gitmektir işte.

Hepsi bu..​

 

[Sahilim]

Hayat

kum saatlerine sıkışık

sonsuz esir olmaktır aslında yaşam

esir olduğundan habersiz...

akar insan

akar gider..

bilmez ki

yine döner kendine​

​

 

[Sahilim]

Hangi gözlere düşer serabın
Muradına tutsak iken ben
Vuslat hayali yüreğimdeyken
Bir yanım tipi, boran, kar düşer
Bir yanım alev alev kor düşer
Dağ susar bugün
Düşler mahkum çirkinliklere
Cellatlar basar bugün
Zehir de olsan kal bende
Say ki sabahına küsmüş bir ayazdım
Ne olduysa oldu gel​

 

[Sahilim]

“Züleyha Yusuf’a bir mektup yazmaya başlayınca
“Yusuf “diye başladı,”Yusuf ” diye bitirdi.
Gördü ki hitaptan öteye geçemedi.
Anladı ki aşkın namesinde ser-nameden öte kelam yok.
Ve Züleyha’nın lügatinde “Yusuf”tan öte sözcük yok.”


​

 

[Sahilim]

Sensiz kalmak...
Ne çok yokladı beni bu acı!
Başını alıp gittiğin zamanlarda beni de bensiz bırakıyordun.
Seni beklemekten başka bir de kendimi bulmam gerekiyordu.
Yalnızca fiziksel değildi gidişlerin..

Yanı başımdayken gidiveriyordun birden bire uzaklara.
Aklın, kalbin, düşüncelerin gidiveriyordu, ellerin ellerimdeyken bile...​

 

[Sahilim]

,,,

Sus(ma) Ruh'um Sus(ma) (!)

yine, Ne Çok laf ettin
ve yine , Hiç Birşey e/demedin ..

,,,​

 

[Sahilim]

Bu kalem hep muhalif benle. ’bahar’diyorum, ‘eylül;diyor.
’sus!’diyorum, feryad ediyor.
’sevda’diyorum ,‘siyah’diyor. /nevası yükselirken duvağı açılan seherin kırarım bilekçem.
/yüreğimi aklıyor ismailce tevekkül ve sığınıyorum hira’dan sızan nur’a. şühûd olsun kalem!​

 

[Sahilim]

...Bazen, hakikat bütün çirkinliği ve çirkefiyle karşıma dikildiğinde,
akibetimi allayıp pullamak, süsleyip püslemek gelmiyor içimden.
Böyle zamanlarda gözlerimi kapatıp, usulca arkama yaslanıyorum
ve küfre özenen kelimelerin dişlerimin arasında bıraktığı o kekremsi tatla oyalanıyorum.



​

 

[Sahilim]

...gitmek
kadere diş bileyenlerin,
varmaksa kadere inanmayanların tercihiydi.
birinin kökleri geçmişte, haritası çok merkezli;
ötekininse kolları gelecekte,haritası tek merkezliydi.
bu sebepten, birinde ağır basan dişilik, ötekinde erkeklikti.



​

 

[Sahilim]

seni sevmek,

bambaşka bir duygudur,

benim için,

bazen bir hüzün,

bazende bir huzurdur,

içimi öylece,

sıkıca saran...



seni sevmek,

gururdur,

benim için,

kafamı öylece,

dimdik tutarken,

gönlümün acısına,

aldırmadan...



seni sevmek,

seni sevmeleri sevmek bile,

mutlu ederken beni,

inandırırım kendimi hep,

geleceğin bir güne dair,

sızlayan gönlüme aldırmadan,

hayallerimi,

özlemine hep katık ederim..



seni sevmek...

seni sevmek,

öyle zor,

ve de öyle güzel ki,

inan,

taşımak gibi yüreğinde kurşunu,

her an istemesen bile aklında..

ve çıkarmak yerinden onu,

daha bir acıdır,

onunla yaşamak da bir başkadır..

seni sevmek...

​

 

[Sahilim]

Yokluğun
Bir suret aynaya her bakışımda
Gözlerimin içinde bir koca dünya
Yokluğun çığlıklanmış bir dize
Kalemime bağdaş kurmuş
Yokluğun
Bir zehirli nân

Yokluğun isyan​

 

[Sahilim]

"Siyah, simsiyah bir engerektir zaman
ve kış neler eder insana
nasıl yarım bırakır, ayırır parçalara
sense, kışı yaşamadın daha"



​

 

[Sahilim]

Üç noktayla yaşamasını öğreneceksin hayatı.
Nice yaşanmışLıkLar kaLacak gönLünde!
Tam seviyorum derken anlamını unutacaksın sevmenin.
Eller göreceksin tutmasını biLmeyen.
Şöyle sıkıca kavrayamıcak seni.
En ihtiyacın olduğu anda uzanmayan…

Gözler göreceksin bir damla yaş akmamış.
Şöyle sevgiyle içten içe bakmamış.
Sanki bir cam parçası ya da mercan tanesi,
Zümrüt olsa ne yazar içi zulüm hanesi.

Sonra diller göreceksin.
Aşktan mahrum, sevda sözcükleri yalan olucak.
Aşk şarkıları çok uzak…

Kalpler göreceksin!
İçinde sevdadan eser yok.
Sorsan içindedir aşkın alası,
Bir de girip baksan rengi kararmış bir kan pompası.

Âşıklar göreceksin bir birinden ayrı.
Zalimin eline düşmüş,
Bir diktatörün elinde kukLa.
Aman sevme,
Aşkı kaLbinde sakLa…

Ya da aşığım diyenler göreceksin.
Söz de âşıktır onların ki.
Ama ne gönül var ortada
Ne de sevdanın sesi.

Sonra nokta koymak isteyeceksin hayata
Ama noktalar çok görülecek sana.
Bari virgül verin dinlenmek için,
Dinlenmesi mi olur senin gibi bir için?

Bir soru işareti belirmesin kafanda.
Düzen böyle gelmiş, böyle gider dünyada.
Ünlemlere yer verme sonra başını yerler
Karanlık zindanlarda seni mahkûm ederler.

Üç noktayı koy ardı ardına.
Yarım kalmışlığına yan.
Düzen arama dünya da
Hayattan habersiz insan . . .


​

 

[Sahilim]

Ben o eski ben değilim
Çok değiştim elde değil
Ben o eski ben değilim
Yüzüm gülse içim zehir

Ayrılığın sürükleyip kıyılara vurdu beni
Kaybedenler kumsalında her gün ağlıyorum
Akan yıllar sürükleyip kıyılara vurdu beni
Kaybedenler kumsalında seni bekliyorum

Adı konmuş ayrılığın
Çok iyi biliyorum
Seni hala seviyorum
Günü geçmiş bir sevdayız
Çok iyi biliyorum
Seni hala seviyorum
Esti rüzgarlar
Bir şehir oldun dudaklarımda
Tarih olmuş şarkılarda
Hep seni söylüyorum​

 

[Sahilim]

bazılarının gelecekte sandıkları ' b i r g ü n ' geçmişte kalmıştır oysa;
hani şu karşıdan karşıya geçerken, trafik ışıklarında rastladığınız,
omzunun üzerinden şöyle bir baktığınız sonra da boşverip
'nasıl olsa ilerde bir gün tekrar karşıma çıkar.'dediğinizdir.



~oysa tam da o gün bu zalim şehri terk etmiştir o
boş yere bu sokaklarda aranırsınız...




Murathan Mungan​

 

[Sahilim]

" Zeytin dalına tutunmuş çocuğun, bir hatırı olmalı
Suda ki balığın,
Annemin çorak topraklara dönmüş ellerinin
Her bahar yeniden yuva yapan kırlangıçların
Bir hatırı olmalı,
Yoksa yakarım bütün şarkıları "

​

 

[Sahilim]

Beynimde iklimsiz papatyalar
ve kuşatılmış bir akşam duruyor penceremde.
Sokakların gün batınca neden boşaldığını
ve yüreğimin neden kabardığını bilmiyorum.
Konuşsam sessizlik / gitsem ayrılık…
​

 

[Sahilim]

Bana dokunma,
Yarama denk geliyor her seferinde.
Kalkıyor kabuğum.
Ve sana geçiyor kırılganlığım.


Yüzüme bakıp bakıp susma!
Görüyorsun işte,
Sızısı bol bir adamım. ​

 

[Sahilim]

(..karanfiller sarayında ölü bir kedinin üfürüğü serinletiyor sol elimi.
ben buyum işte en kuru veda, çıkılmayan yolculuk!..)

Taşıdığım bavulları kaybettim.
Her zaman yetimim ayrılırken şehirlerden.
Biriktirdiğim tren seslerini harcadım.
Otobüsler dar geliyor, uçaklar kanatsız.

...limitsiz kere limitsizim. ​

 

[Sahilim]

Şimdi seni olmadığın şehirlerde arıyorum
Mutlu insan çığlıkları dolduruyor kulaklarımı.
Bu gece yüzüme yıldız yağıyor nedense
Ben bu insanlardan değilim!
Tek başıma taşıyamam bu gökyüzünü.
Hadi g e l yalnız koma beni
Hadi gel işte ellerim...




( Bir karnaval gecesindeyim yapa-yalnız
Bütün döner dolaplar boş
Bütün atlıkarıncalar terkedilmiş.

Bir karnaval gecesindeyim diyorum

-Ve sana delirmiş...) ​