Newwave
Altın Üye
Bırak Öyle Kalsın
Rusya’daki Kronotski Koruma Alanı’nın muhteşem ıssızlığı bozulmamalı.
Gezegenimizde bazı yerler öyle harikulade ve öyle kırılgan ki, belki de en iyisi oralara hiç gitmemek.
Belki de en iyisi onları rahat bırakmak ve güzelliklerine sadece uzaktan hayran olmakla yetinmek. Neil Armstrong’un ayda yaptığı gibi, yavaş adımlarla yürüyecek, manzarayı hiç bozmadan olabildiğince çok şey öğrenecek ve bize bilgi verecek bir temsilci göndermek –ve geride kalanlar olarak, hep birlikte olduğumuz yerde kalmak. Bu paradoks, Büyük Okyanus’un kıyı şeridinde, Japonya’nın en az bin 500 kilometre kuzeyinde, Rusya’nın Kamçatka Yarımadası’nın doğu yakasındaki ıssız doğa koruma alanı Kronotski Zapovednik için aynen geçerli.
Volkanik dağlar, ormanlar, tundralar ve ırmak yataklarının yanı sıra 700’ün üzerinde boz ayı, –fıstıklarını ayıların yediği– Sibirya cüce çamlarından oluşan ağaçlıklar, Pleistosen buzullarının çekilmesinin ardından yetişen ve soyu tükenmekte olan bir göknar türü olan Abies sachalinensis, kıyıda Steller denizaslanları için önemli bir yaşam alanı, Kronotskoye Gölü’nde kızıl sombalığı popülasyonu ve ayrıca denizlerdeki sombalıkları ve nehirlerdeki gökkuşağı alabalıkları; kartallar, sungurlar ve volverinler ve daha pek çok tür ile 1,1 milyon hektarlık bir alan boyunca uzayıp giden dinamik ve zengin, çapraşık ve kırılgan muhteşem bir manzara –tüm bu sayılanlarla birlikte düşünüldüğünde sadece turistik amaçlı olarak ziyaret edilemeyecek kadar güzel bir bölge.
Sunulacak böylesi zenginlikler barındıran, böylesine tehlike altında olan, böylesine hızla tahribata uğrayabilecek, ancak (yüksek enlemlerdeki konumu, bitkilerin yavaş büyümesi, jeotermal altyapısının karmaşıklığı, ekosistemlerinin özel oluşu, huzur veren topografyasının özelliği nedeniyle) kendini hızla onaramayacak yapısıyla Kronotski’nin insanlara –ziyaretçi olarak dahi– ihtiyacı var mı? Bu soruyu, kısa bir süre önce Kronotski’nin kırılgan kabuğu üzerinde ayak izlerini bırakmış biri olarak ne kadar ikiyüzlü ya da tutarsız görünebileceğimi bile bile soruyorum.
Rus hükümeti bu son derece hassas bölgeyi zapovednik ilan ederek, kabaca şu anlama gelen bir uyarıda bulundu: “Flora, fauna ve jeolojisinin incelenmesi ve korunması için ayrılmıştır; turizm sınırlı ya da yasaktır; ilginize teşekkür ederiz, ama buradan uzaklaşın.” Böylesine ileri görüşlü bir yasal düzenleme, uzun ve acımasız bir demokrasi karşıtı tarihi geride bırakan bir ülke için cesur ve makul bir anti–demokratik davranış. Bilim insanlarının zapovednik’lere girmesine izin verilse de, bu ancak araştırma amacıyla ve sıkı denetim koşulları altında gerçekleştirilebiliyor.
1934’te koruma alanı ilan edilen Kronotski, son belirlemelere göre ülkede sayıları 101 olarak saptanan koruma alanlarının ilklerinden biri. Sözü edilen bu tarihten önce bu topraklar, Kronotskoye Gölü’nü çevreleyen ormanlara samurların başlıca yaşam alanı olarak ilgi gösteren yerli halk, avcılar ve kapancıların ısrarcı talepleri üzerine 1882’de samur sığınağı olarak tanınmıştı.
Kaynak