thy.willen
New member
- Katılım
- 25 Nis 2006
- Mesajlar
- 2,755
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0
- Yaş
- 52
Çocukluk çağının en acı hadisesi. en yürek yakan mevzusu. karşı konulamaz değişimin karşısında ki çaresizlik, burukluk..
Bir gün bir şeyler olur, büyü bozulur. büyürsünüz. ya da şöyle diyelim büyüdüğünüzün farkına varırsınız. ve büyüdüklerinin arkadaşlarınızın.
Sabah akşam top peşinde koştuğunuz o kıvırcık saçlı, her daim terli ve bir merhaba kadar ağzını sık dolduran küfürlerin sahibi çocuk büyümüştür. büyümüştür ve değişmiştir. engellenemez, aslında önceden bilip de bir türlü kabullenmek istemediğiniz şey gerçek olmuştur. işte bunu farkettiğin an acıdır.
Her zamanki gibi sabahın köründe "sokak kıyafetleri" giyilmiş vaziyette kapısını çaldığınızda artık aynı cevabı almazsınız. daha nadir çıkarlar sokağa, daha nadir mahalle maçları yapılır, saklambaç oynanır, ağaçlara çıkılır artık. daha nadir görmeye başlarsınız onları, ki en acısı budur. inatla büyümüşlerdir. hangi arada olmuştur bütün bunlar bilemezsiniz. siz de büymüşsünüzdür ama her şey eskisi gibi olsun istersiniz. belki onlarda...
Artık evde kalma vakitleri uzamıştır. yeni meşgaleler edinilmiştir, yeni hobiler. karşı cinsi ile alakalar artmış, yavaş yavaş sevgili mevzularına girilmiş, herkes kendi dünyasına çekilmiştir. mahalle ıssızlaşır, ya da sizin yerinizi başkaları alır. siz abisi olmaya başlarsınız mahallenin, ufaklıklar top peşinde koşar.
Eriğe falan dalınmaz artık, terli terli saç baş darmadağın mahalle tavaf edilmez, arabanın altına kaçan top yerlerde sürünerek çıkarılmaz. yeni bir kavram girmiştir hayatınıza; karizma. artık sokak kıyafetleri yerini daha ağır, daha adam gibi elbiselere bırakır. serseri gibi fırlanmaz dışarı.
Yataktan kalkar kalkmaz ilk nefes sokakta alınmaz. saçlar taranmaya başlar evden çıkmadan, jöle girer hayatınıza ve mahalle daha da tenhalaşır. siz artık camdan izlersiniz diğer çocukları. kabullenmek zordur. kimisi bu geçişi kolay ve büyük bir memnuniyetle yaşarken kimileri * bir türlü kabullenmek istemez.
Gündüz güneş altında sekiz saat dolandığın adam "abi hava sıcak ya hiç canım istemiyor, akşam çıkarız" der. lan nasıl canın istemiyor, insanın canı top oyanamk istemez mi.. şaşırır kalırsın.. kızlar mahalledeki dut ağacının yerini almış, yeni ve hakiki sevgiliniz olmuşlardır.
Çok keskin bir değişim değil mi? üzerine çıkıp türlü şebeklikler yaptığınız ağacın altı artık yeni buluşma mekanınızdır ve uzanıp tek bir dut koparmak dahi sizi sonsuza kadar lanetleyip "sap" kalmanıza neden olabilir. uğruna arkadaşlarını sattığınız kız ile el ele mahallenin arka sokağını turlamak asla alman kale kadar zevk vermeyecektir. ancak artık racon böyledir. bu kadar hızlı ve ani bir değişimi kaldıramazsınız.
Haydi siz büyümüşsünüzdür de arkadaşlarınızınkini hazmedemezsiniz. sokak daha da tenhalaşır, siz üzülürsünüz. siz üzülürsünüz sokak inatla...
Bir gün bir şeyler olur, büyü bozulur. büyürsünüz. ya da şöyle diyelim büyüdüğünüzün farkına varırsınız. ve büyüdüklerinin arkadaşlarınızın.
Sabah akşam top peşinde koştuğunuz o kıvırcık saçlı, her daim terli ve bir merhaba kadar ağzını sık dolduran küfürlerin sahibi çocuk büyümüştür. büyümüştür ve değişmiştir. engellenemez, aslında önceden bilip de bir türlü kabullenmek istemediğiniz şey gerçek olmuştur. işte bunu farkettiğin an acıdır.
Her zamanki gibi sabahın köründe "sokak kıyafetleri" giyilmiş vaziyette kapısını çaldığınızda artık aynı cevabı almazsınız. daha nadir çıkarlar sokağa, daha nadir mahalle maçları yapılır, saklambaç oynanır, ağaçlara çıkılır artık. daha nadir görmeye başlarsınız onları, ki en acısı budur. inatla büyümüşlerdir. hangi arada olmuştur bütün bunlar bilemezsiniz. siz de büymüşsünüzdür ama her şey eskisi gibi olsun istersiniz. belki onlarda...
Artık evde kalma vakitleri uzamıştır. yeni meşgaleler edinilmiştir, yeni hobiler. karşı cinsi ile alakalar artmış, yavaş yavaş sevgili mevzularına girilmiş, herkes kendi dünyasına çekilmiştir. mahalle ıssızlaşır, ya da sizin yerinizi başkaları alır. siz abisi olmaya başlarsınız mahallenin, ufaklıklar top peşinde koşar.
Eriğe falan dalınmaz artık, terli terli saç baş darmadağın mahalle tavaf edilmez, arabanın altına kaçan top yerlerde sürünerek çıkarılmaz. yeni bir kavram girmiştir hayatınıza; karizma. artık sokak kıyafetleri yerini daha ağır, daha adam gibi elbiselere bırakır. serseri gibi fırlanmaz dışarı.
Yataktan kalkar kalkmaz ilk nefes sokakta alınmaz. saçlar taranmaya başlar evden çıkmadan, jöle girer hayatınıza ve mahalle daha da tenhalaşır. siz artık camdan izlersiniz diğer çocukları. kabullenmek zordur. kimisi bu geçişi kolay ve büyük bir memnuniyetle yaşarken kimileri * bir türlü kabullenmek istemez.
Gündüz güneş altında sekiz saat dolandığın adam "abi hava sıcak ya hiç canım istemiyor, akşam çıkarız" der. lan nasıl canın istemiyor, insanın canı top oyanamk istemez mi.. şaşırır kalırsın.. kızlar mahalledeki dut ağacının yerini almış, yeni ve hakiki sevgiliniz olmuşlardır.
Çok keskin bir değişim değil mi? üzerine çıkıp türlü şebeklikler yaptığınız ağacın altı artık yeni buluşma mekanınızdır ve uzanıp tek bir dut koparmak dahi sizi sonsuza kadar lanetleyip "sap" kalmanıza neden olabilir. uğruna arkadaşlarını sattığınız kız ile el ele mahallenin arka sokağını turlamak asla alman kale kadar zevk vermeyecektir. ancak artık racon böyledir. bu kadar hızlı ve ani bir değişimi kaldıramazsınız.
Haydi siz büyümüşsünüzdür de arkadaşlarınızınkini hazmedemezsiniz. sokak daha da tenhalaşır, siz üzülürsünüz. siz üzülürsünüz sokak inatla...
