fare_07
**forum haşeresi**
-Boşver abi biz mi düzelticez memleketi…
-Zaten bizi kimsenin AB ye filan alacağı yok. Oyalıyolar kardeşim…
-Boşver abi. Oy vericen de noolcak? Hep aynı adamlar kazanıyor seçimleri.
-Şikayet edicem de elime ne geçicek yahu… Zaten kimse ilgilenmiyo?
-Rüşvet vermesem bu sefer de işimi halletmiyicekler abi…
-Bana ne abi benzine zam geldiyse. Arabası olan düşünsün
-Boşver abi . şahit mahit yazarlar…
-Rüşvetin belgesi mi var abi. Zaten ispat edemem bari kendimi rezil etmeyeyim.
-Amerika çok büyük güç abi. Kimse onunla başa çıkamaz.
-Sahte mahte içiyoruz işte. Zaten sahte rakı daha ucuz oluyor.
-Verelim şunlara istedikleri yerleri de ot bitmeyen topraklardan geberip gitsinler yaaa…
-Koylar turizme açılsın tabi ya… Ne o öyle boş boş duruyorlar.
-Bize demokrasi fazla abi… Bizi örfi idare paklar.
-Şimdi boşanıcaksın. Sonra birinle tanışıcan yeni bi kayınvaliden olucak. Yeniden baldızların filan… Boşver abi. Otur oturduğun yerde…
-Tamam gericiler filan ama en azından tek parti iktidarı abi. İstikrar var hiç olmazsa.
-Türk lirasına da güvenmek lazım tabii ama sen bana gene ordan dolar ver evladım.
-Şu Kıbrıs’ı verelim de kurtulalım bari…
“Duygu”sal yazıYıllar önce Limon dergisini yaparken dokunduruvermişti bize. Daha doğrusu bana. Epey bir dalaştık satırlarla … Sonrası derin bir suskunluk… Taa ki kader bizi Erdal Atabek ile birlikte bir Buharlı trende yapılan imza gününde birleştirene kadar. O buharlı Sakarya treninde beraber kitaplar imzaladık Duygu’yla. Bir anlamda özür dilemeden , nedamet istemeden barıştık…Sonra aynı gazeteyi paylaştırdı kader bize.Milliyet gazetesinde Birlikteydik Duygu’yla… Yeni atanan amerikan büyükelçisi onuruna gazetede verilen yemekte bogazıma kılçık kaçtığında usulca sokulup sırtıma vurmasını istedim “ezeli düşmanından”.Sanırım zevkle yumrukladı beni. Sonra insafsız bir kararla uzaklaştırıldı Mlliyet’ten…Sanki her köşe başında bir Duygu yetişiyormuş gibi, Ben de ardından bastım istifayı zaten. Sonra Vatan’da karşıyaştık güzel yazılarıyla …En etkili yazısıydı hastalığı ile ilgili yazı. Giti sonuçta… Eniştesi , büyük yazar Halit çapın’ın deyimiyle balkız , beyniyle hayatını kazanan bir kadın beynindeki küçücük bir nokta yüzünden ayrıldı aramızdan. Güle güle Duygu. Kadının adı yoktu ama sayende var artık…
Gani Müjde
-Zaten bizi kimsenin AB ye filan alacağı yok. Oyalıyolar kardeşim…
-Boşver abi. Oy vericen de noolcak? Hep aynı adamlar kazanıyor seçimleri.
-Şikayet edicem de elime ne geçicek yahu… Zaten kimse ilgilenmiyo?
-Rüşvet vermesem bu sefer de işimi halletmiyicekler abi…
-Bana ne abi benzine zam geldiyse. Arabası olan düşünsün
-Boşver abi . şahit mahit yazarlar…
-Rüşvetin belgesi mi var abi. Zaten ispat edemem bari kendimi rezil etmeyeyim.
-Amerika çok büyük güç abi. Kimse onunla başa çıkamaz.
-Sahte mahte içiyoruz işte. Zaten sahte rakı daha ucuz oluyor.
-Verelim şunlara istedikleri yerleri de ot bitmeyen topraklardan geberip gitsinler yaaa…
-Koylar turizme açılsın tabi ya… Ne o öyle boş boş duruyorlar.
-Bize demokrasi fazla abi… Bizi örfi idare paklar.
-Şimdi boşanıcaksın. Sonra birinle tanışıcan yeni bi kayınvaliden olucak. Yeniden baldızların filan… Boşver abi. Otur oturduğun yerde…
-Tamam gericiler filan ama en azından tek parti iktidarı abi. İstikrar var hiç olmazsa.
-Türk lirasına da güvenmek lazım tabii ama sen bana gene ordan dolar ver evladım.
-Şu Kıbrıs’ı verelim de kurtulalım bari…
“Duygu”sal yazıYıllar önce Limon dergisini yaparken dokunduruvermişti bize. Daha doğrusu bana. Epey bir dalaştık satırlarla … Sonrası derin bir suskunluk… Taa ki kader bizi Erdal Atabek ile birlikte bir Buharlı trende yapılan imza gününde birleştirene kadar. O buharlı Sakarya treninde beraber kitaplar imzaladık Duygu’yla. Bir anlamda özür dilemeden , nedamet istemeden barıştık…Sonra aynı gazeteyi paylaştırdı kader bize.Milliyet gazetesinde Birlikteydik Duygu’yla… Yeni atanan amerikan büyükelçisi onuruna gazetede verilen yemekte bogazıma kılçık kaçtığında usulca sokulup sırtıma vurmasını istedim “ezeli düşmanından”.Sanırım zevkle yumrukladı beni. Sonra insafsız bir kararla uzaklaştırıldı Mlliyet’ten…Sanki her köşe başında bir Duygu yetişiyormuş gibi, Ben de ardından bastım istifayı zaten. Sonra Vatan’da karşıyaştık güzel yazılarıyla …En etkili yazısıydı hastalığı ile ilgili yazı. Giti sonuçta… Eniştesi , büyük yazar Halit çapın’ın deyimiyle balkız , beyniyle hayatını kazanan bir kadın beynindeki küçücük bir nokta yüzünden ayrıldı aramızdan. Güle güle Duygu. Kadının adı yoktu ama sayende var artık…
Gani Müjde
