AntidepresaN
New member
ABD'ye Biat!..
Ortalıkta seçim anketleri cirit atıyor. Bu anketlerde yüzde 10’luk barajı aşıyor gösterilen bütün partilerde bir ABD’ye biat hissediliyor ki, insanın canını bu sıkıyor.
Kimileri seçim beyannamelerinde, kimileri liderleri aracılığıyla, “ABD müttefikimiz, ABD stratejik ortağımız” mesajları vererek Washington’a selâm ve saygılar iletiyor. Yarın iktidar koltuğuna oturacak yahut Meclis’te sandalyeye kavuşacak olan siyasiler, bu halleriyle, “Ne ABD ne AB, Tam Bağımsız Türkiye” diyen Türk milletini âdeta “maceracılıkla” suçluyorlar. Tirajı yüz binlerin üzerindeki bir cemaat gazetesi ise Türkiye ve bölgedeki kaosun temelinde AB ve ABD’yi gören, “Ne varsa kendi alın terimizde, kendi değerlerimizde” diyen ve bu inancını, “Tam Bağımsız Türkiye” şeklinde sloganlaştıran millet evlatlarını “Baasçı olmakla” suçluyor ve onlara doğru parmağını uzatıp, “İşte asıl tehlike bunlar!” diyor. İnsan bu tablo karşısında ister istemez Milli Mücadele dönemlerini hatırlıyor ve hafızalara yine ister istemez hemen Ali Kemal geliyor. Ali Kemal de Sevr’e itiraz eden, İzmir’i işgal etmiş Yunan’a, İstanbul’a girmiş bulunan Fransız, İngiliz’e yani müstevli Haçlı sürüsüne, “Ya istiklâl ya ölüm!” diyerek itiraz eden Mustafa Kemal ve arkadaşları Kuvayı Milliyecilere, “Avrupa karşısında kendini fasulye gibi bir nimetten sayan melun insanlar ve zebaniler!” diyordu. Ali Kemal o gün, “Biz bu savaş kadar Türklük için zararlı bir belâ düşünemeyiz, Yunanistan’a karşı bile olsa savaşa girmek kadar akılsızlık ve siyasetsizlik olur mu?” diye yazabiliyordu. Yani o gün Ali Kemal Yunanistan’ın ’siyasetle’ geldiği yere gönderilebileceğine inanıyordu, tıpkı bugünkülerin de ’siyasetle, yani Avrupa ve ABD aklıyla PKK’yı dağdan indirebileceğine inanması’ gibi.
O gün Avrupa’ya biat edenler nasıl yanıldı ise bugün de AB ve ABD’ye biat edenler, yani “ABD ve AB’ye itiraz ederek Türk’ün hiçbir şey yapamayacağına inananlar” yanılacak ve tarihte Ali Kemallerin başına ne geldiyse onların da başına o gelecek, aynı akıbeti paylaşmasalar bile, tarihte alacakları yer tarihte oynadıkları rolle müsemma olacaktır. Bu bakımdan ABD’ye “Stratejik ortak” AB’ye de “Devlet politikası” olarak bakanların Allah (c.c.) rızâsı için yüzlerini, gözlerini ve gönüllerini Türk milletine çevirmeleri hem milletin hem kendilerinin hayrınadır. “Büyük Ortadoğu Projesi” gibi, aralarında Türkiye’nin de bulunduğu 24 devletin sınırlarını ve rejimlerini değiştirmeyi ve bu ülkelerin mâddi-mânevî bütün değerlerine el koymayı gündemine almış, bu çirkin amacına ulaşmak için “Haçlı seferi başlattım” diyerek Afganistan’ı işgal etmiş, ardından Irak’a el koyarak bir milyona yakın Müslüman’ı katletmiş, camileri Haçlı kışlası, Müslüman kadınları müstevli askerlerinin sefil amaçlarının aracı haline getirmiş bir ABD, Mehmetçiğin başına çuval geçirmiş, Musul ve Kerkük’te Türklerin tapu ve nüfus kayıtlarını talan etmiş, Kerkük ve Telafer’de Türkmenleri katletmiş bir ABD Türkiye’nin nasıl “Stratejik ortağı” olabilir?
Bir siyaset, bir akıl, gerçekler bu kadar ortada iken bu gerçeği dile getirmekten sakınır, hâlâ küçük harflerle konuşursa, bütün bu pislikleri bu millet ve bu ümmetin başına belâ etmiş Haçlı/Siyon ittifakı, “Yahu bunlar ne iyi insanlar, bari bunlara merhamet edelim” diye mi düşünür, yoksa, “Bu millet kârını zararını bilmeyecek kadar aciz yahut salak, ne yapsam yanıma kâr kalıyor” mantığıyla mı hareket eder? Elbette ikincisini yapar...
Velhasıl AKP kurmayları nasıl ABD’ye koşup, “Bizi süpürmeyin kullanın” diyebilmiş, BOP eş başkanı olmakla gururlanabilmişlerse, onların alternatifi gibi görünenler de yola, “Biz de stratejik ortağız, paniğe gerek yok!” mesajları ile çıkmışlarsa, bu seçimleri de sandıktan kim çıkarsa çıksın yine AB(D) kazanmış olmayacak mıdır?
Hasan DEMİR
Ne ABD ne AB, Tam Bağımsız TÜRKİYE...
Ortalıkta seçim anketleri cirit atıyor. Bu anketlerde yüzde 10’luk barajı aşıyor gösterilen bütün partilerde bir ABD’ye biat hissediliyor ki, insanın canını bu sıkıyor.
Kimileri seçim beyannamelerinde, kimileri liderleri aracılığıyla, “ABD müttefikimiz, ABD stratejik ortağımız” mesajları vererek Washington’a selâm ve saygılar iletiyor. Yarın iktidar koltuğuna oturacak yahut Meclis’te sandalyeye kavuşacak olan siyasiler, bu halleriyle, “Ne ABD ne AB, Tam Bağımsız Türkiye” diyen Türk milletini âdeta “maceracılıkla” suçluyorlar. Tirajı yüz binlerin üzerindeki bir cemaat gazetesi ise Türkiye ve bölgedeki kaosun temelinde AB ve ABD’yi gören, “Ne varsa kendi alın terimizde, kendi değerlerimizde” diyen ve bu inancını, “Tam Bağımsız Türkiye” şeklinde sloganlaştıran millet evlatlarını “Baasçı olmakla” suçluyor ve onlara doğru parmağını uzatıp, “İşte asıl tehlike bunlar!” diyor. İnsan bu tablo karşısında ister istemez Milli Mücadele dönemlerini hatırlıyor ve hafızalara yine ister istemez hemen Ali Kemal geliyor. Ali Kemal de Sevr’e itiraz eden, İzmir’i işgal etmiş Yunan’a, İstanbul’a girmiş bulunan Fransız, İngiliz’e yani müstevli Haçlı sürüsüne, “Ya istiklâl ya ölüm!” diyerek itiraz eden Mustafa Kemal ve arkadaşları Kuvayı Milliyecilere, “Avrupa karşısında kendini fasulye gibi bir nimetten sayan melun insanlar ve zebaniler!” diyordu. Ali Kemal o gün, “Biz bu savaş kadar Türklük için zararlı bir belâ düşünemeyiz, Yunanistan’a karşı bile olsa savaşa girmek kadar akılsızlık ve siyasetsizlik olur mu?” diye yazabiliyordu. Yani o gün Ali Kemal Yunanistan’ın ’siyasetle’ geldiği yere gönderilebileceğine inanıyordu, tıpkı bugünkülerin de ’siyasetle, yani Avrupa ve ABD aklıyla PKK’yı dağdan indirebileceğine inanması’ gibi.
O gün Avrupa’ya biat edenler nasıl yanıldı ise bugün de AB ve ABD’ye biat edenler, yani “ABD ve AB’ye itiraz ederek Türk’ün hiçbir şey yapamayacağına inananlar” yanılacak ve tarihte Ali Kemallerin başına ne geldiyse onların da başına o gelecek, aynı akıbeti paylaşmasalar bile, tarihte alacakları yer tarihte oynadıkları rolle müsemma olacaktır. Bu bakımdan ABD’ye “Stratejik ortak” AB’ye de “Devlet politikası” olarak bakanların Allah (c.c.) rızâsı için yüzlerini, gözlerini ve gönüllerini Türk milletine çevirmeleri hem milletin hem kendilerinin hayrınadır. “Büyük Ortadoğu Projesi” gibi, aralarında Türkiye’nin de bulunduğu 24 devletin sınırlarını ve rejimlerini değiştirmeyi ve bu ülkelerin mâddi-mânevî bütün değerlerine el koymayı gündemine almış, bu çirkin amacına ulaşmak için “Haçlı seferi başlattım” diyerek Afganistan’ı işgal etmiş, ardından Irak’a el koyarak bir milyona yakın Müslüman’ı katletmiş, camileri Haçlı kışlası, Müslüman kadınları müstevli askerlerinin sefil amaçlarının aracı haline getirmiş bir ABD, Mehmetçiğin başına çuval geçirmiş, Musul ve Kerkük’te Türklerin tapu ve nüfus kayıtlarını talan etmiş, Kerkük ve Telafer’de Türkmenleri katletmiş bir ABD Türkiye’nin nasıl “Stratejik ortağı” olabilir?
Bir siyaset, bir akıl, gerçekler bu kadar ortada iken bu gerçeği dile getirmekten sakınır, hâlâ küçük harflerle konuşursa, bütün bu pislikleri bu millet ve bu ümmetin başına belâ etmiş Haçlı/Siyon ittifakı, “Yahu bunlar ne iyi insanlar, bari bunlara merhamet edelim” diye mi düşünür, yoksa, “Bu millet kârını zararını bilmeyecek kadar aciz yahut salak, ne yapsam yanıma kâr kalıyor” mantığıyla mı hareket eder? Elbette ikincisini yapar...
Velhasıl AKP kurmayları nasıl ABD’ye koşup, “Bizi süpürmeyin kullanın” diyebilmiş, BOP eş başkanı olmakla gururlanabilmişlerse, onların alternatifi gibi görünenler de yola, “Biz de stratejik ortağız, paniğe gerek yok!” mesajları ile çıkmışlarsa, bu seçimleri de sandıktan kim çıkarsa çıksın yine AB(D) kazanmış olmayacak mıdır?
Hasan DEMİR
Ne ABD ne AB, Tam Bağımsız TÜRKİYE...
