MARCUSX
New member
İslamcılar ile eski solcular bir oldular!
Kadri Gürsel, Milliyet’te (3 Ocak günü) güzel, doğru ve vicdanlı bir yazı yazdı. Orhan Pamuk’un, kitapları satsın diye, dünya gazetelerine görüş açıklarken “eksik ve kötü hikâyeler uydurduğunu” söyledi.
Bulun yazıyı okuyun.
Değerli bir yazıydı.
Bana göre de Orhan Pamuk, Türkiye’de “laikler demokrat değil” derken aslında “İslamcıların demokrat olduğunu” ima ediyor ve laiklik (Atatürkçülük-Cumhuriyetçilik-bölünmez bütünlük-en hakiki mürşit ilimdir ve egemenlik kayıtsız şartsız milletindir çizgisi) karşıtı dinci muhafazakâr yolun amigoluğunu ve dini siyasete alet eden yapının şakşakçılığını yapıyor. Kadri Gürsel’in bu önemli yazısından esinlenerek; onun altını çizdiği noktayı “bir çıt daha ileriye” taşımayı deneyeceğim.
Gerçekten kenetlendiler.
Tekelci birlik oldular.
Türkiye yazı ve düşünce hayatında; eski dinci-muhafazakâr-Osmanlıcı-padişahçı, “referansımız İslamdır” diyen adil düzenci çizgi ile eski solcu, materyalist, Allah tanımaz ateist, eski darbeci, eski Avcıoğlu çantası taşıyıcı, darbe ortamı yaratmak için Filistin’e gidip “gerilla eğitimi almış” eski goşist ve eski Maocu, dededen varlıklı, köşklerde büyümüş, babası çok ünlü yazar olduğu için kendisi cumhuriyetin nimetlerinden aşırı ölçüde faydalanmış yeni liberal, eski Türkiye Komünist Partisi üst yöneticisi fakat şimdi keskin özel sektörcü, eski sosyal demokrat fakat şimdi AKP’de bakan, hepsi bir oldular.
Mustafa Kemal’e saldırıyorlar.
Dinciler ile eski solcular!
Allahçılar ile eski Allahsızlar!
Son 70 yıldır boğazlaşanlar, birbirlerine sövenler, birbirlerine silah çekenler, son 3 yıldır aynı tek koza içine girdiler.
Bir kozada 2 böcek oldular.
Seslerini birleştirdiler.
Laikliğe, Cumhuriyetçiliğe, Mustafa Kemal’e, bölünmez bütünlüğe kalemleriyle, kameralarıyla, söylemleriyle hücum ediyorlar. Başbakan’ın uçağında, Cumhurbaşkanı’nın gezisinde; muhafazakâr dinci ile dönmüş eski solcu, “Mustafa Kemal’i ve onun devlet adamlığını halkın gözünde ve gönlünde geriletmek” arzusu ve iştahı ile biraraya geliyorlar.
Aynı hedefe kilitlendiler.
Bu saldırı yeni değil; 70 yıllıktır. 1936 yılı ile 1960 yılı arasında önce; Kadir Mısırlıoğlu’nun “Lozan Hezimet mi, Zafer mi” adlı kitabı ve Dr. Rıza Nur’un 3 ciltlik “Hayat ve Hatıratım” ile başlamıştı. Bu iki kitap; içki içmesinden kadın sevmesine kadar Mustafa Kemal’e adice çamur atıyordu.
Bunlar belden aşağı vuruştu.
Aynı yıllarda 3 ideolog (doktrin kurucusu, yön veren) Mehmet Akif, Necip Fazıl, Peyami Safa’yı ve onların halkı etkileyen kalemlerini, şairliklerini kullanarak “fikir planında” da Cumhuriyet’e, laikliğe karşı harekete geçtiler.
Üç korku yarattılar.
Üç korkuyu işlediler.
Üç korkudan üç düşman yarattılar. Bunlar; “köy enstitüleri düşmanlığı, İsmet İnönü düşmanlığı, Sovyetler Birliği (anti komünizm) düşmanlığı” oldu. Bu düşmanlıkları kullanarak; Cumhuriyet’e, laikliğe, Mustafa Kemal’e saldıra saldıra 1980 yılına kadar geldiler.
1980 sonrası ilginç oldu.
İdeologlar değişti.
Düşmanlar değişti.
Solcular döndü, değişti.
Dinciler ile dönmüş solcular birleşti; ideologluğa “İdris Küçükömer’in, Fethullah Gülen’in ve Cemil Meriç’in teorik düşüncelerini” oturtarak Mustafa Kemal’e, laikliğe ve cumhuriyete birlikte saldırmaya başladılar.
3 yeni korku buldular.
3 yeni korkudan 3 yeni düşman; “Ordu düşmanlığı, Atatürk düşmanlığı, bölünmez bütünlük düşmanlığı” ürettiler ve bugünlerde “demokrasiye tam geçiş-ordu vesayetini bitiriş-jakobenizmi sonlandırma” sahte sloganlarına sarılarak saldırıyorlar. Ben fikrimi söyleyeyim; İdris Küçükömer’in kofti keskisi, Fethullah Gülen’in paracı vaazı, Cemil Meriç’in puslu pusulası, Orhan Pamuk’un klip figüranlığı vız gelir tırıs gider.
Laiklikten kıymık koparamazlar.
NECATİ DOĞRU
Kadri Gürsel, Milliyet’te (3 Ocak günü) güzel, doğru ve vicdanlı bir yazı yazdı. Orhan Pamuk’un, kitapları satsın diye, dünya gazetelerine görüş açıklarken “eksik ve kötü hikâyeler uydurduğunu” söyledi.
Bulun yazıyı okuyun.
Değerli bir yazıydı.
Bana göre de Orhan Pamuk, Türkiye’de “laikler demokrat değil” derken aslında “İslamcıların demokrat olduğunu” ima ediyor ve laiklik (Atatürkçülük-Cumhuriyetçilik-bölünmez bütünlük-en hakiki mürşit ilimdir ve egemenlik kayıtsız şartsız milletindir çizgisi) karşıtı dinci muhafazakâr yolun amigoluğunu ve dini siyasete alet eden yapının şakşakçılığını yapıyor. Kadri Gürsel’in bu önemli yazısından esinlenerek; onun altını çizdiği noktayı “bir çıt daha ileriye” taşımayı deneyeceğim.
Gerçekten kenetlendiler.
Tekelci birlik oldular.
Türkiye yazı ve düşünce hayatında; eski dinci-muhafazakâr-Osmanlıcı-padişahçı, “referansımız İslamdır” diyen adil düzenci çizgi ile eski solcu, materyalist, Allah tanımaz ateist, eski darbeci, eski Avcıoğlu çantası taşıyıcı, darbe ortamı yaratmak için Filistin’e gidip “gerilla eğitimi almış” eski goşist ve eski Maocu, dededen varlıklı, köşklerde büyümüş, babası çok ünlü yazar olduğu için kendisi cumhuriyetin nimetlerinden aşırı ölçüde faydalanmış yeni liberal, eski Türkiye Komünist Partisi üst yöneticisi fakat şimdi keskin özel sektörcü, eski sosyal demokrat fakat şimdi AKP’de bakan, hepsi bir oldular.
Mustafa Kemal’e saldırıyorlar.
Dinciler ile eski solcular!
Allahçılar ile eski Allahsızlar!
Son 70 yıldır boğazlaşanlar, birbirlerine sövenler, birbirlerine silah çekenler, son 3 yıldır aynı tek koza içine girdiler.
Bir kozada 2 böcek oldular.
Seslerini birleştirdiler.
Laikliğe, Cumhuriyetçiliğe, Mustafa Kemal’e, bölünmez bütünlüğe kalemleriyle, kameralarıyla, söylemleriyle hücum ediyorlar. Başbakan’ın uçağında, Cumhurbaşkanı’nın gezisinde; muhafazakâr dinci ile dönmüş eski solcu, “Mustafa Kemal’i ve onun devlet adamlığını halkın gözünde ve gönlünde geriletmek” arzusu ve iştahı ile biraraya geliyorlar.
Aynı hedefe kilitlendiler.
Bu saldırı yeni değil; 70 yıllıktır. 1936 yılı ile 1960 yılı arasında önce; Kadir Mısırlıoğlu’nun “Lozan Hezimet mi, Zafer mi” adlı kitabı ve Dr. Rıza Nur’un 3 ciltlik “Hayat ve Hatıratım” ile başlamıştı. Bu iki kitap; içki içmesinden kadın sevmesine kadar Mustafa Kemal’e adice çamur atıyordu.
Bunlar belden aşağı vuruştu.
Aynı yıllarda 3 ideolog (doktrin kurucusu, yön veren) Mehmet Akif, Necip Fazıl, Peyami Safa’yı ve onların halkı etkileyen kalemlerini, şairliklerini kullanarak “fikir planında” da Cumhuriyet’e, laikliğe karşı harekete geçtiler.
Üç korku yarattılar.
Üç korkuyu işlediler.
Üç korkudan üç düşman yarattılar. Bunlar; “köy enstitüleri düşmanlığı, İsmet İnönü düşmanlığı, Sovyetler Birliği (anti komünizm) düşmanlığı” oldu. Bu düşmanlıkları kullanarak; Cumhuriyet’e, laikliğe, Mustafa Kemal’e saldıra saldıra 1980 yılına kadar geldiler.
1980 sonrası ilginç oldu.
İdeologlar değişti.
Düşmanlar değişti.
Solcular döndü, değişti.
Dinciler ile dönmüş solcular birleşti; ideologluğa “İdris Küçükömer’in, Fethullah Gülen’in ve Cemil Meriç’in teorik düşüncelerini” oturtarak Mustafa Kemal’e, laikliğe ve cumhuriyete birlikte saldırmaya başladılar.
3 yeni korku buldular.
3 yeni korkudan 3 yeni düşman; “Ordu düşmanlığı, Atatürk düşmanlığı, bölünmez bütünlük düşmanlığı” ürettiler ve bugünlerde “demokrasiye tam geçiş-ordu vesayetini bitiriş-jakobenizmi sonlandırma” sahte sloganlarına sarılarak saldırıyorlar. Ben fikrimi söyleyeyim; İdris Küçükömer’in kofti keskisi, Fethullah Gülen’in paracı vaazı, Cemil Meriç’in puslu pusulası, Orhan Pamuk’un klip figüranlığı vız gelir tırıs gider.
Laiklikten kıymık koparamazlar.
NECATİ DOĞRU
