ismilazımdegil
N/A
Selam arkadaşlar,
İnfitar Suresi'i dinledikten ve anladıktan sonra hayatımda nelerin değiştiğini sizlerle paylaşmak istedim.
Öncelikle şunu söylemek istiyorum, bu sureyi okuyandan Allah razı olsun. Sesi ve yorumu öyle mükemmel ki; sureyi her dinlediğimde tüylerim diken diken oluyor.
Bu sureyi bir gün iyi bir dostum dinletti bana. O çok etkilenmişti, etkilenmemek mümkün mü? Dostumun yanından ayrılınca öyle kafamda kalanları mırıldana mırıldana eve gittim. Ara sıra bu süre aklıma geldi, okuyanın sesi kulaklarımda çınladı. Sonra unuttum gitti...
Tek taraflı sorguluyan; bencil, vurdum duymaz, küstah bir adamdım (gerçi böyle birine adam denilmez). Her şeyi boşlamıştım. Derslerim çok kötüydü. Sınava girerken bir fatiha bile okumazdım. 10 yaşımdayken kaybettiğim annemi hatırlamaz; mezarlık önünden geçerken ölülere saygı göstermezdim. Ezanı bile duymazdım. Gerçi hala eşeğin tekiyim ama, o günlere kıyasla şimdi çok daha iyiyim.
Sureyi dinledikten iki yıl geçmişti. Ramazan bayramı arifesinde, sahurdan sonra beni uyku tutmadı. Televizyonu açtım. Bir kanal cüz veriyordu ve Kur'an okuyan hoca başladı İnfitar Suresi'ni okumaya...
Gözlerim dolmuştu. Ayetler beynimde geziniyordu. İşe gitmek için giyinip çıktım. Her yerde Yusuf İslam'ın A is for Allah albümünü aradım. O gün bulamadım ama bayramdan sonra ilk işim o albümü almak oldu...
Sureyi defalarca dinledim. İyice ezberlerdim... ve o günden beri -istisnai günler dışında- günde 3 kere okuyorum.
Sınavlara girmeden önce sureyi dinleyip evden öyle çıktım. Her sınavdan önce bu sureyi ve bildiğim diğer sureleri defalarca okudum. Okuyarak girdiğim hiçbir sınavdan kalmadım. Bitmez dediğim okul bitti.
İnsanlarla tartışınken biraz daha iyimserim. Kaybettiğim annemi ve dedemi; islam aleminin tüm geçmişlerini günde en az 3 kere hatırlıyor ve ruhlarına bir fatiha gönderiyorum. Mezarlık önünden geçerken ölmüşlerimizin ruhlarına da bir fatiha gönderiyorum. Her sabah evden çıkınca, işe gidene kadar Allah'a dua ve şükür ediyorum. İnsanlara yardım etmeyi sever bir hale geldim. Ve ağlamayı hatırladım.
Ve dua mucizesi...
Bir gece yatarken yine Rabbime yalvarıyordum. "Ya Rabbi yardım et! Sabah ezanını nda uyanmayı, sabah namazı kılmayı bana nasip et!" diye. İnfitar Suresi'ni ve bildiğim diğer sureleri okuyup yattım.
Bir süre sonra bir gürültüyle uyandım. Babam odama geldi, "Oğlum bu ses ne?" diye sordu. Ne olup bittiğini anlayamadan Ezan'ı duyuverdim... Allah'ım sana şükürler olsun...
Gerçi eşek eşektir. Şimdi yine namaz kılmıyorum ama biliyorum ki; Allah bizim dualarımızı bekliyor...
SUREYİ İNDİR
İnfitar Suresi'i dinledikten ve anladıktan sonra hayatımda nelerin değiştiğini sizlerle paylaşmak istedim.
Öncelikle şunu söylemek istiyorum, bu sureyi okuyandan Allah razı olsun. Sesi ve yorumu öyle mükemmel ki; sureyi her dinlediğimde tüylerim diken diken oluyor.
Bu sureyi bir gün iyi bir dostum dinletti bana. O çok etkilenmişti, etkilenmemek mümkün mü? Dostumun yanından ayrılınca öyle kafamda kalanları mırıldana mırıldana eve gittim. Ara sıra bu süre aklıma geldi, okuyanın sesi kulaklarımda çınladı. Sonra unuttum gitti...
Tek taraflı sorguluyan; bencil, vurdum duymaz, küstah bir adamdım (gerçi böyle birine adam denilmez). Her şeyi boşlamıştım. Derslerim çok kötüydü. Sınava girerken bir fatiha bile okumazdım. 10 yaşımdayken kaybettiğim annemi hatırlamaz; mezarlık önünden geçerken ölülere saygı göstermezdim. Ezanı bile duymazdım. Gerçi hala eşeğin tekiyim ama, o günlere kıyasla şimdi çok daha iyiyim.
Sureyi dinledikten iki yıl geçmişti. Ramazan bayramı arifesinde, sahurdan sonra beni uyku tutmadı. Televizyonu açtım. Bir kanal cüz veriyordu ve Kur'an okuyan hoca başladı İnfitar Suresi'ni okumaya...
Gözlerim dolmuştu. Ayetler beynimde geziniyordu. İşe gitmek için giyinip çıktım. Her yerde Yusuf İslam'ın A is for Allah albümünü aradım. O gün bulamadım ama bayramdan sonra ilk işim o albümü almak oldu...
Sureyi defalarca dinledim. İyice ezberlerdim... ve o günden beri -istisnai günler dışında- günde 3 kere okuyorum.
Sınavlara girmeden önce sureyi dinleyip evden öyle çıktım. Her sınavdan önce bu sureyi ve bildiğim diğer sureleri defalarca okudum. Okuyarak girdiğim hiçbir sınavdan kalmadım. Bitmez dediğim okul bitti.
İnsanlarla tartışınken biraz daha iyimserim. Kaybettiğim annemi ve dedemi; islam aleminin tüm geçmişlerini günde en az 3 kere hatırlıyor ve ruhlarına bir fatiha gönderiyorum. Mezarlık önünden geçerken ölmüşlerimizin ruhlarına da bir fatiha gönderiyorum. Her sabah evden çıkınca, işe gidene kadar Allah'a dua ve şükür ediyorum. İnsanlara yardım etmeyi sever bir hale geldim. Ve ağlamayı hatırladım.
Ve dua mucizesi...
Bir gece yatarken yine Rabbime yalvarıyordum. "Ya Rabbi yardım et! Sabah ezanını nda uyanmayı, sabah namazı kılmayı bana nasip et!" diye. İnfitar Suresi'ni ve bildiğim diğer sureleri okuyup yattım.
Bir süre sonra bir gürültüyle uyandım. Babam odama geldi, "Oğlum bu ses ne?" diye sordu. Ne olup bittiğini anlayamadan Ezan'ı duyuverdim... Allah'ım sana şükürler olsun...
Gerçi eşek eşektir. Şimdi yine namaz kılmıyorum ama biliyorum ki; Allah bizim dualarımızı bekliyor...
SUREYİ İNDİR