İçimden geçiyorum...
Çıldırıyorum...
Üzülüyorum...
Yokluklarda yok oluyorum...
Ağlamak istemiyorum artık..
Bu öldüresi sessizlik hiç hoşuma gitmiyor...
Aklım çok karışık..
Şurdan biri gelse, elimde derdinin dermanı dese,çaren işte bu dese ve bitse...!
Hiç kimse tanıdık değil artık ve hiç bir suret anımsatmıyor birşey..
Körelmişim yada kör`olmuşum...
Çığrından çıkıyor gitgide çığlıklarım, kendi içimde yine kendime patlıyorum..
Patlasam neye yarar,hiç işte.. Birşey olmuyor, zaman dolmuyor, vakit geçmiyor bir türlü ve olan olmuyor..
"Ne olacaksa olsun artık" derken bile eriyor yavaş yavaş insan..
Çoğu var, eksiği yok isyanların..
Düğüm düğüm işlenmişler sanki kader yolumuza..
Her çakıl taşı altından bir isyan çıkıyor..
"Ortalıkta çorap söküğü gibi dolaşmasana..
Ama gitsene..
bi gitsene !!.."
Yetmedi, yetmiyor yada yetmeyecek mi bu azap deresinden akan kırmızı sular..
Bir sonu gelmeyecek mi sonsuz düşlerin yada kırıklarının..?
Ama ses vermeyecekse yine yankıların!
O zaman bu azaba kendi kendine son vermekte sakınca bulmayacak kulaklarım..
Üşürken,havanın buz gibi derin soluğunda terlerim...
Soğuktan buz tutmuş parmaklarım bir dokunuşta,tuzla buz olmayacak mı?
Olacak elbet olacak, hepsi bir son bulacak..
Birazdan
Az sonra
Ve
Şimdi
Gidip tek nefeste ve bir seste...
İkiye bölecek penceremden dünyayı dudaklarım..
Ey Zalim Yar !
Sadece Sen olma diye ..
Canımın en can yerini..
Yüreğimin Sesini Susturdum..
Ve yüreğimin yarasına..
Tuz bastım...Kanasında içindeki sen çıksın diye..
Gitsene...Nolur..! ...Bi gitsene..!
