Sen gidiyorsun diye ağladı bu şehir
Kapattı günah renkli örtülerini perçem gibi
Kendi karanlığımı unuttum
Senden geride kalan bu şehrin hüznünde
Işıkları boğuldu sensizlik girdabında
Ve ben tutamadım demir duvarlarını
Her sokağı çıkmaz oldu sen yoksun diye
Oysa bu şehir bilmezdi böyle küsmeyi, hüzünlenmeyi
Gel demeyi istese bile
İçi geçmiş ama sağlam gururlarını yıkamaz kolayca
Çağıramaz caddelerine
Asamaz resmini meydanlarına
Ancak ağlar
Ve zamanla alışır sensizliğe
Benim yaptığım gibi ..
