kuzay
Pesimist
- Katılım
- 2 Nis 2007
- Mesajlar
- 28,387
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0
Bambaşka bir duygu özlemek. Ruhun bedene hapsolmuşluğunu sona erdirip gezmek dost bağlarında.
İhlal edip bütün hudutları,sınırları cesurca adımlayabilmek düşman kurşununun soğukluğunda.
Yıkılmadan,yorulmadan ulaşabilmek gönül saraylarına.
Dost köşklerine sorgulanmadan girebilmek için enaniyetini yakıp kül etmek.
Sevdiklerin için bir korun içine düşmek özlemek.
Özlemektir sevmelerin en güzel yanı.
Anıların duru suyunu kucaklarken,hatıralarla dibe çöküp nefessiz kalmaktır.
Oksijensizliğin hayatını tehdit ettiği anda,
dost gülücüklerini yansıtabilmektir ölümün donuk suratına.
Hatıraların tozlu suyunu yudumlarken bile tükürüp atmamaktır özlediğini.
Hayattan uzaklaştıkça özlenene yaklaşmaktır.
Görünmez uzaklardan geçen mutluluk gemilerini yüreğinde yüzdürür özlem.
Sesi duyulmaz,kendisi görülmez,
çok uzaklardan geçen hayat treninin yolcularını konuk eder özlem
Ölesiye sevdiklerinizi ölümsüzleştirir.
Özlem çekiyor insan tesbih tanelerinde.
En sevgiliye daha yakın olmak için.
Özlemleri gideriyor insan dost tebessümlerinde.
Yalnızlığım gurbetin zehrindecan çekişirken beden can buluyor özlemekle.
Özlemek ruh veriyor şehrin kasvetli kaldırımlarına.
Özlemek özlemlerle can buluyor.
Hayat,özlenenlerle hayat buluyor...
Karanlık, bir ışıkla dehşet verir aslında
çünkü
yalnız kalamazsın gölgen vardır yanında
...
Alıntı
