Şizofren bakışların karanlık sanrılarında gün
Ardımda gölgesiz yalnızlık
Rüzgâr, esmer bir şafağa esiyor...
Ellerim yalnızlığın yalın avuçları
Kimse duymaz sesimi
Kırgınlığımı avutmaz yel
Gözler, can olur kâbuslarıma
Pişkin acılar savrukluğunda...
Hayat, bir kısır döngü
Çemberinde...