W
WoLF
Guest
Wikileaks’ın yayınladığı belgelere verdikleri tepkilere bakıldığında, demokrasiyi ilerlettiklerini ve yerleştirdiklerini her fırsatta bağıra çağıra söyleyen iktidar partisi yöneticilerine, bu mu sizin demokrasi anlayışınız demek bile insanın başına dert açabilir. İş resmen bu noktaya geldi.
Gerçek demokrasilerde siyasiler, haklarında iddialar gündeme geldiğinde öncelikle istifa mekanizmasını çalıştırırlar. Bizde ise iddialara yanıt, ‘1 milyar doları var diyen Ergenekon’dan içeride. Ona göre ha..’ biçiminde olur.
Bir ülke gerçeğini daha anımsatalım. Wikileaks belgelerinin altında Savunma Bakanı, Bakan Yardımcısı, Büyükelçi, elçilik yetkilisi diplomatlar gibi resmi şahsiyetlerin imzaları var diye ciddiye alınacağını sanmayın. Çünkü bu belgelerin, ülkemizde insanların yaşamlarını karartan, zindanlarda çürümelerine, ölmelerine neden olan isimsiz ve imzasız ihbar mektupları, e-postalar, kimliği belirsiz kişilerden gelen ihbar telefonları, yasadışı telefon dinlemeleri, kim oldukları hiçbir zaman bilinmeyecek gizli tanıklar ve itirafçı adı altındaki iftiracılar kadar değeri yoktur.
BU İSTİFALARI BİZİMKİLER FIKRA ZANNEDECEK?
Lafı uzatmadan gerçek demokrasilerde iddialara maruz kalan siyasilerin nasıl davrandıklarına bakalım.
Anımsayınız, 1990’lı yıllarda, İtalya’da tüm dünyanın izlediği 'Temiz Eller' operasyonu vardı. İşte o dönemde, savcının herkesi sorgulayabilmesi için şaibe altında kalan bakanlar ve başbakanlar görevlerinden istifa etmişlerdi. Sorarım size, Türkiye’de böyle bir şey olabilir mi?
Norveç’ten bizimkileri gülmekten çatlatacak bir örnek verelim. Reform ve Modernleştirme Bakanı, kendisine tanınan harcama sınırını unutmuş. Yılsonu hesaplarında bir de ne görsünler, Bakan harcama sınırını tamı tamına 10 Euro aşmış. Ne de olsa orası Norveç. Bakan da gerekeni yapıp istifa etmiş. Bizimkiler bunu birbirlerine fıkra diye anlatırlar herhalde.
Fransa’nın Sosyalist Başbakanı Pierre Beregovay’ın asıl mesleği elektrikçilikti. Bir emekçinin Başbakanlık koltuğuna kadar yükselmesi partilileri mutlu etmişti. Gelin görün ki Beregovay’ın geçmişinde ufak bir pürüz vardı. Paris’te alacağı ev için parası yetmeyince bir işadamı arkadaşından borç istemişti. Arkadaşı, ‘arkadaşlık öldü mü’ diyerek Pierre’e faizsiz borç vermişti. Canard Enchainé adlı bir gazete, ‘Faizsiz borç alınamaz. Bu vergi kaçakçılığıdır’ yorumunu yapınca, çok gururlu ve onurlu bir sosyalist olan Pierre 1993’te intihar etti.
İntihardan söz açılmışken, bir örnek de Norveç’ten. Eski Sağlık Bakanı Tore Toenne hakkındaki yolsuzluk söylentilerinden çok bunalmıştı. Toenne, kendisine iftira atıldığını ve bunu hak etmediğini anlatan bir mektup yazdıktan sonra Aralık 2002’de intihar etti.
Dominique Strauss-Khan halen İMF Başkanı. Anımsayın, İstanbul’daki bir üniversitede konferans verirken üzerine ayakkabı fırlatılmıştı. Adam demokrasiyi özümsemiş biri. ‘Olur, böyle şeyler, öğrenciden şikâyetçi değilim’ dedi. Bizim bir bakana ayakkabı fırlatın, görün bakalım ne olacak. Neyse lafı uzatmayalım, ‘Alçak’ gazeteler, Srauss-Khan’ın, 1999’da, Fransa Maliye Bakanlığı görevine başlamadan önce, bir kurumdan aldığı danışmanlık ücretinin fazla olduğu yönünde haber yaptı. Dominique ne yapsa beğenirsiniz… Aklanmak için istifa etti.
Yunanistan Tarım Bakanı Savvas Tisitorudis de bizimkileri güldürecek bir iş yaptı. Tisitorudis, Girit Üniversitesi’nde öğrenci olan oğlunu çok özlüyordu. Baba yüreği işte, ne yapsın adam. Düşündü taşındı, çareyi oğlunu Atina Üniversitesi'ne naklettirmekte buldu. ‘Alçak’ gazeteler de bakanın nakil için nüfuz kullandığını iddia edince, Tisitorudis Eylül 2004’te istifa etti. Ah be komşu, bizimkilerin aslan oğulları için neler yaptığına ve aldığına bak da, evlat sevgisi neymiş öğren.
Fransa Maliye Bakanlarından Herve Gaymard ve eşi bakanlık lojmanını küçük buldular. Bir süre sonra da hanımefendinin istediği bir eve taşındılar. ‘Alçak’ gazeteler boş durur mu? ‘Ev hem büyük hem de kirası fazla’ diye yazdılar. Size ne kardeşim demek varken, Bakan Şubat 2005’te istifa etti.
Japonya'da pirinç çok sevilir ve tüketilir. Muhalefet, ilaçlı ve küflü pirinçlerin, aralarında huzurevleri ve okulların da bulunduğu kuruluşlara satıldığını öğrenince, ‘Alçak’ gazeteler de işin üstüne gitti. Tarım Bakan Seiiçi Ota, gururlu ve onurlu adam. ‘Bozuk pirinç skandalının toplum için ciddiyetini anladım’ diyerek 19 Eylül 2008’de istifa etti.
Japonya’da dört günlük Ulaştırma Bakanı Nariaki Nakayama çenesini tutamadı ve havaalanı inşaatına karşı çıkanları ‘gıcırdayan tekerleklere’ benzetti. Ardından sendikalara çattı ve ‘öğretmenler sendikası, eğitim sisteminin kanseridir’ dedi. Yine devreye ‘Alçak’ gazeteler girdi ve bakanının sözlerinin ağır olduğunu yazdılar. Japon Bakan da haklısınız diyerek 28 Eylül 2008’de istifa etti.
Şimdilik İsviçre bankalarındaki hesap iddialarını unutun. Size yanıt vermekte zorlanacağınız bir soru yönelteyim. Bizimkiler yukarıdaki istifa örneklerine nereleriyle gülerler?
Gürbüz Evren
Odatv.com
KaynaK
