MARCUSX
New member
‘Güzel şeyler olacak!’
EVET, kısa bir süre önce Cumhurbaşkanı Gül “Güzel şeyler olacak” diyordu.
Başbakan ise “Analar ağlamasın” diyerek bir “açılım” lafı tutturmuştu.
Ne oldu? Teröristler ve terör yanlıları anlayabildi mi bunu?
Olacağı müjdelenen güzel şeyleri merakla bekledik...
Ülke karıştı, sokaklar çatışma alanı haline geldi!
Ellerine taş verilen çocuklar, polisleri, karakolları, polis araçlarını taşa tuttu.. Molotofkokteylleri atılarak otobüsler yakıldı, yalnız insanlar değil “kardeşlik” de yara aldı!
Bir genç kız yakılarak öldürüldü, bir üniversite öğrencisi sırtına saplanan bir kurşunla hayatını kaybetti. Havai fişeklerle yangınlar çıkarıldı, dükkânlar, mağazalar ateşe verildi.
Bu esnada kulaklarımızda hep Cumhurbaşkanı’nın “Güzel şeyler olacak” sözü çınlıyordu.
* * *
Ve 7 ailenin, 7 annenin, 7 babanın, çok sayıda kardeşin, eşin, nişanlının yüreğine ateş düştü.
Ateş yalnız düştüğü yeri değil, bizim de yüreğimizi cayır cayır yaktı, kavurdu. 7 şehit askerin cenazeleri gözyaşları ve öfke içinde uğurlanırken insanlar birbirlerine “Nereye gidiyoruz?” diye soruyordu.
Devlet iyi yönetilemiyor ve terör bir türlü önlenemiyorsa, vatandaş olarak biz ne yapabiliriz?
Dişlerimizi kırarcasına sıktık, öfkeyle masaları tekmeledik, duvarları yumrukladık!
Başka bir şey yapamamanın çaresizliğiydi bu... Koca devlet, bir avuç teröriste yenildi mi?
Hataların faturasını, hayatlarının baharındaki vatan evlatları ödüyor!
* * *
Laf bol... Hâlâ “Terörle mücadele kararlılığımız artarak devam edecek!” diyorlar. Terörle gerçekten mücadele edilseydi durum böyle mi olurdu?
“Avrupa Birliği istiyor” diye çıkarılan uyum yasalarıyla askerimizin elini kolu bağlanıp, mücadele gücü azaltıldı. Teröristlerle savaşan subaylar, astsubaylar hapse atıldı!
Nasıl mücadele kararlılığıdır bu? Terörle gerçekten mücadele edilse durum böyle mi olurdu?
Mücadeleyi değil, müzakereyi tercih ettiler!
Silahı bırakmayan gözü dönmüş teröristlerle ne konuşulabilir?
Eli Kalaşnikof’lu caniler, açılımdan filan anlarlar mı?
Terör örgütüyle pazarlık değil, mücadele yapılır, caniler ya yakalanır ya da yok edilir! Eğer devlet gerçekten güçlü ise bunu yapar. Kararlılık budur.
* * *
Demokratik açılımın ülkeyi ne hale getirdiğini hemen her akşam, televizyon haberlerinde izliyoruz. İyice şımaran PKK yanlılarının ülkeye verdiği zarar, kelimelerle ifade edilemez!
Haddimiz değil ama yine de soralım:
Nasılsınız Sayın Cumhurbaşkanı?
Nasılsınız Sayın Başbakan?
Nasılsınız Sayın İçişleri Bakanı?
Gidişatı nasıl buluyorsunuz? Sonuçtan memnun musunuz?
* * *
Şiddet gösterilerine devam ediyor. Yeni odası bir karış daha ufak diye ülkeyi birbirine katan İmralı mahkûmu Öcalan’ın keyfi yerindedir herhalde... İstediği oldu, barışı engelledi!
Toplum kaynıyor! Her şeye rağmen, sağduyu, sabır ve soğukkanlılık tavsiye ediyoruz... Ediyoruz da... Tahammülün de bir sınırı olduğunu düşünüyoruz. Dileriz korkulan olmaz!
Ve acı dolu, sitem dolu bir okur mesajı:
“Türk askeri ölmek için var! Biz açılım yapalım, onlar öldürsün!”
RAHMİ TURAN
EVET, kısa bir süre önce Cumhurbaşkanı Gül “Güzel şeyler olacak” diyordu.
Başbakan ise “Analar ağlamasın” diyerek bir “açılım” lafı tutturmuştu.
Ne oldu? Teröristler ve terör yanlıları anlayabildi mi bunu?
Olacağı müjdelenen güzel şeyleri merakla bekledik...
Ülke karıştı, sokaklar çatışma alanı haline geldi!
Ellerine taş verilen çocuklar, polisleri, karakolları, polis araçlarını taşa tuttu.. Molotofkokteylleri atılarak otobüsler yakıldı, yalnız insanlar değil “kardeşlik” de yara aldı!
Bir genç kız yakılarak öldürüldü, bir üniversite öğrencisi sırtına saplanan bir kurşunla hayatını kaybetti. Havai fişeklerle yangınlar çıkarıldı, dükkânlar, mağazalar ateşe verildi.
Bu esnada kulaklarımızda hep Cumhurbaşkanı’nın “Güzel şeyler olacak” sözü çınlıyordu.
* * *
Ve 7 ailenin, 7 annenin, 7 babanın, çok sayıda kardeşin, eşin, nişanlının yüreğine ateş düştü.
Ateş yalnız düştüğü yeri değil, bizim de yüreğimizi cayır cayır yaktı, kavurdu. 7 şehit askerin cenazeleri gözyaşları ve öfke içinde uğurlanırken insanlar birbirlerine “Nereye gidiyoruz?” diye soruyordu.
Devlet iyi yönetilemiyor ve terör bir türlü önlenemiyorsa, vatandaş olarak biz ne yapabiliriz?
Dişlerimizi kırarcasına sıktık, öfkeyle masaları tekmeledik, duvarları yumrukladık!
Başka bir şey yapamamanın çaresizliğiydi bu... Koca devlet, bir avuç teröriste yenildi mi?
Hataların faturasını, hayatlarının baharındaki vatan evlatları ödüyor!
* * *
Laf bol... Hâlâ “Terörle mücadele kararlılığımız artarak devam edecek!” diyorlar. Terörle gerçekten mücadele edilseydi durum böyle mi olurdu?
“Avrupa Birliği istiyor” diye çıkarılan uyum yasalarıyla askerimizin elini kolu bağlanıp, mücadele gücü azaltıldı. Teröristlerle savaşan subaylar, astsubaylar hapse atıldı!
Nasıl mücadele kararlılığıdır bu? Terörle gerçekten mücadele edilse durum böyle mi olurdu?
Mücadeleyi değil, müzakereyi tercih ettiler!
Silahı bırakmayan gözü dönmüş teröristlerle ne konuşulabilir?
Eli Kalaşnikof’lu caniler, açılımdan filan anlarlar mı?
Terör örgütüyle pazarlık değil, mücadele yapılır, caniler ya yakalanır ya da yok edilir! Eğer devlet gerçekten güçlü ise bunu yapar. Kararlılık budur.
* * *
Demokratik açılımın ülkeyi ne hale getirdiğini hemen her akşam, televizyon haberlerinde izliyoruz. İyice şımaran PKK yanlılarının ülkeye verdiği zarar, kelimelerle ifade edilemez!
Haddimiz değil ama yine de soralım:
Nasılsınız Sayın Cumhurbaşkanı?
Nasılsınız Sayın Başbakan?
Nasılsınız Sayın İçişleri Bakanı?
Gidişatı nasıl buluyorsunuz? Sonuçtan memnun musunuz?
* * *
Şiddet gösterilerine devam ediyor. Yeni odası bir karış daha ufak diye ülkeyi birbirine katan İmralı mahkûmu Öcalan’ın keyfi yerindedir herhalde... İstediği oldu, barışı engelledi!
Toplum kaynıyor! Her şeye rağmen, sağduyu, sabır ve soğukkanlılık tavsiye ediyoruz... Ediyoruz da... Tahammülün de bir sınırı olduğunu düşünüyoruz. Dileriz korkulan olmaz!
Ve acı dolu, sitem dolu bir okur mesajı:
“Türk askeri ölmek için var! Biz açılım yapalım, onlar öldürsün!”
RAHMİ TURAN
