En zor geceler oluyor.
İzlediğimizi izlemiyorum,
senin uyuduğun saatlerde uyumuyorum.
Olur ya bir rüyada karşılaşma ihtimali…
İyi değilim aşkım;
Unutuyor gibi yapıyorum.
Biriken yaralarımı acıtmasınlar diye
hiç kanatmıyorum.
Seni de kan tutardı hani..
Bak görüyorsun bunu bile hatırlamıyorum..
iyi değilim aşkım;
Artık şiirlerimde yok süslü kelimelerle sana seslenecek.
Adının geçmediği cümlede O GİTTİ diyerek, sevgiyi anlatmak çok zor oluyor çünkü.
Kağıda kaleme dokununca kömür değil, gözyaşım dökülüyor ya,
ziyan oluyor sayfalarım…
Bir de Pazar günleri var tabi.
Hiç buluşmadığımız bir yerde hiç bilmediğin bir saatte seni bekliyorum.
Gelmen pekte anlam ifade etmiyor.
Ben seni beklemeyi hala çok seviyorum…
İyi değilim aşkım..
Daha bencil oldu duygularım daha çok ben demeyi, daha çok sabretmeyi öğrendim.
sayısız yalanlarla ‘’çok özledim’’ seni demeyecek kadar..
Yokluğunla aramda inanılmaz bir dostluk başladı.
Kimseyi almıyoruz aramıza..
bak benden başka sen, senden başkada düşüncem yok satırlarımda..
iyi değilim aşkım..
Hiç iyi değilim..
Bu saatten sonra sana "dön"mü yoksa "hoşça kal" mı demeliyim?
alıntı
